vrijdag 31 oktober 2014

Speech former Minister of of Defense Hans Hillen at Ambassador's meeting the Hague 31 October 2014



Defense, The basis of prosperity
Your excellencies, especially our host, dear mr. Darius Semaska, ladies and gentlemen, it’s good to gather with allies and friends. In general, receptions and parties are there to celebrate happy occasions. Glasses are raised to wish each other well, and soft music adds to an atmosphere of cheerfulness.
Although the company here present mingles excellently in various ways, the reason to meet today is not a joyfull one. Of course we are among friends, there are sounds of laughter and one overhears funny stories. But the theme that brings us together today is concern. Not only concern about international relations, concern about Russia, concern about the Euro, concern about the Middle East. No, most of all concern about ourselves. Are we really in the right condition to perform?

Until now, this new century did not deliver what we had ordered, such as love and happiness in the Age of Aquarius. On the contrary, she shaked our self-confidence heavier than we ever could have imagined. 9/11, Madrid and London, the Credit Crunch, an Arabic Spring, or should I say Arabic Fall, and on top of that the take-over of the Crimea by Russia and the first signs of political frost, while we figured that the Cold War was definitly over. Taken all together we are deprived from our certainties in many ways.

I hate to say, but we are not in control. All those crises happened to us and we were not prepared. That’s a nasty conclusion, but I’m afraid it is quite so. The outcome of an assault depends not only on the strength of the attaquer, but also on the readiness of relevant counterweights. One could look angry towards the usurpator, but one also should raise questions to those others. What were the odds? What did you do to prevent this? Why wasn’t he daunted? Today I will not try to analyse all those disruptions in our time by blaming the enemy. I’m not going to bash Russia nor will I criticize fanatic fundamentalism. Today I invite you to come with me and look into the mirror.

I’d like to start with a non military item, the Credit Crunch. As we all know this shake-up of our complete monetary, fiscal and financial system was not caused by intruders from outside. Our own system of freedom, international trade, liberal banking, yes our very own economy, that mighty and impressive locomotive of western prosperity, was nearly blasted from inside. Cues were: greed, presumption, gambling and arrogance. Again, we may look for the guilty. But how could we be harmed so painfully, yes almost perilously? There was lack of surveillance, so they say. Maybe so, but apparantly there was also lack of self control, lack of moral behaviour.

Have we delt with this dangerous virus in the meantime? Will it not happen again? For sure? Is modesty the new sign of our financial centers? Is decency the last hype? Or do we need ever more control and inspection, ever more rules and regulations? And, if so, is the general idea that all is permitted which isn’t forbidden explicitly? Are we prepared, are we really willing to fight the lethal virusses that we carry inside? Can we proudly present our democratic and economical system to other countries, pointing out that it really is sound and self-disinfecting?

The picture in the mirror is not very convincing. But let’s look onward. Let’s turn to the military. What is our shape? Do we impress? O certainly, but formost because of legacy from the cold war era and because of the mighty presence of the United States. But if we look to Europe itself? For some 25 years now, Defense expenditure is a privileged and high esteemed donator to the treasury. Wellbeing and wellfare became top priorities in western society. But isn’t security the foundation of prosperity? As we know these days, the end of the cold war did not bring the end of military violence, terror or expansion. But couldn’t we foresee this? Or did we regard ourselves as invulnerable? Why did we not measure the big ungoing changes in terms of security? I will only mention some of them. The enormous and growing need for energy, worldwide. The ever growing population. The massive migration movements. Moslem fundamentalism. The climate change. Refering to this phenomenon: if the arctic will be navigable and the huge mineral resources are to be exploited: does one really believe that the only thing to worry about will be the possible ecological damage?

Our world has to deal with big challenges, big interests, big influences big risks and big consequences. Yes, it is the big time for the prophet Jeremiah. Let us pay tribute to him. He noticed the changes and the human behaviour in his days. And he prophetized disaster. Not because of outside threats, but because of internal bad shape. Nobody payed attention. When in the end Jeruzalem was destroyed, he was left alone in a burnt city. I will not predict that things will go wrong inevitibly. But imitating him I call upon our society to recognize the signals of our modern times. Are we really in good shape? Can we perform better?

I call upon NATO to think deeper and more intense on the geopolical challenges of our time and how to respond to it. It seems that we were taken by surprise by all the threatening events of past years. We didn’t foresee them. At first, we didn’t know how to react. We didn’t think and act really united. Whether it was the Arabic Spring or moslem fundamentalism or Syria or the Ukraine. Over more than a decade we brought many billions of money and all together millions of military into Afghanistan and in the end we notice only a tiny output. A not all too united NATO forced regime change in Lybia and ever since it is a failed state. Good show. The same coalition neglected the support of both Russia and China to a Security Council’s resolution on Lybia and harvested Russian and Chinese distance when Syria was at stake.

European politicians demonstrated in the streets of Kiev, but when the Russian bear started to grumble Europe wasn’t ready to react. Suppose mr. Lavrov in those days all of a sudden had popped up in the eastern part of Berlin, marching along in some nostalgia Ossie demonstration? We would have suspected all kinds of serious things behind that. But we underline the abstention of whatever intentions, when our foreign minister Frans Timmermans was seen in the Kiev rallies.

Do we have a well-considered and well-balanced answer to the question how to associate with the Russian people. Is the Russian Bear vicious? And if so, is he vicious by nature or nurture? Or maybe he is not vicious at all but he regards clawing, grumbling and biting as for him to be the most succesful way of communicating, drawing attention or getting recognition. Is it in our interest to have a dangerous and not predictable enemy at our borders? Can we afford this? Are there other ways-out? Ways-out in the interest of both parties? Both our presences are there and cannot be wiped out, not even with military means. How to deal with those countries who buffer between Russia and western Europe? When the Soviet Union collapsed, the essential nucleus, and that was Russia, lost much influence. These days Russia is looking for a new balance. That may be hazardous, but how do we influence this process when for instance we carry on inviting Russian neighbours to join the western hemisphere? Couldn’t we agree on a cooling off period for some time?

After the Crimea and the shooting of a plane with Dutch civilians Europe announced a boycott. Was this the firm answer? Was this the right answer? A boycott sounds severe, but why damage commercial ties which are important means of interdependence. Interdependence was the magic word for Europe to unite after World War II. What was the line of thoughts? Just: for heavens sake, do something? I guess this boycott will harm us more than Russia. It is harming our own export positions, giving way to competitors from elsewhere to take over our positions. Lots of questions, not too much answers. Again, looking into the mirror, I notice too much a glazed look when geopolitical questions are at stake.

Prosperity doesn’t come or stay by itself. We have to work on it. And, as I mentioned, security is an essential condition for economic growth and human well-being. Still we cut and we reduce military expenses year after year. When I was a minister for Defense here in The Netherlands it was estimated that the expenditure for cure and care alone would rise with twice my complete budget. I had to deliver nearly one billion euros out of eight and the budget for health was granted some 16 billlions in the then forseeable four years. And nobody seemed to care. Looking into the mirror I notice too little awareness of the costs of security. The costs of environment are well taken into account when we are striving for economical growth and therfore we are prepared to pay that price. Developing the weaker countries is in the interest of the global society and moreover we regard this also as the white man’s, or should we say the European’s burden. So we pay that price as well. We are a little bit too late on that, so we are now confronted with massive migration from the south and south east and mainly because of economic ambitions. Let us agree that we will not be a little bit too late when security is at stake. We should stop economizing the budgets for Defense. We should organize and raise funds for a well considered huge European Defense investment plan.

Of course we must integrate our military planning, efforts, training and investments. But therefore we sincerely need a fundamental national parliamentary debate on modern sovereignity. One cannot invest and train together and not deliver together when the game is on. Each plea for more European Defense cooperation is not to be taken seriously as long as the sovereignity case isn’t taken into account.

Ladies and gentlemen. I took the freedom of inviting you to look along with me into our own mirror. Today I preferred not to blame others, but to have a good look at ourselves. The pictures that were drawn were not complete. They were impressions. Nevertheless I notice lots of possibilities to improve.

To improve ourselves, to begin with.

To accept reality and stop lingering on in self-evident wellfare.

To improve our emanation.

To imagine ourselves more often in other’s eyes.

To observe more intensely and to try to understand and foresee.

To concentrate more on geopolical questions.

And finally to invest seriously in security.

Not only to protect when necessary but also to discourage others at first. Our Defense expenditure is the basis for security and therefore for prosperity and economic growth. Let’s pay that price with pleasure, for it is a well invested insurance premium.



The Hague, 31 October 2014

Hans Hillen

Former Minister for Defense in the Netherlands



woensdag 29 oktober 2014

Brief aan Woordvoerders Defensie en Buitenlandse Zaken Tweede Kamer, 28 oktober 2014




Betreft : Prioriteiten die een significante verhoging van het defensiebudget vereisen

Geachte heer/mevrouw,

Hieronder bieden wij u de ons inziens prioriteitenlijst aan, die u gelieve ter sprake te brengen tijdens de begrotingsonderhandelingen voor het ministerie van Defensie per begrotingsjaar 2015.
Nota Bene :
Wij vragen u vriendelijk, doch met klem, tevens kennis te nemen van ons rapport :
' Nederland heeft een Zwitsers zakmes nodig ', alsmede de daarbij aangeboden begeleidingbrief van 4 september jl. met onze suggesties voor meest dringende investeringen voor de gehele krijgsmacht te beginnen per begrotingsjaar 2015.
De paragraaf ' Draagvlak en Narrative ' , in dit rapport, alsmede onze aanbeveling voor de benoeming van een Staatssecretaris voor Defensie verdient ons inziens uw bijzondere aandacht.

Prioriteiten per begrotingsjaar 2015
1. Onmiddelijk stopzetten van de nog uit te voeren bezuinigingen, zodat de krijgsmacht terug komt op het niveau van 2011: uit de mottenballen halen van vliegend, varend en rijdend materieel, stopzetten van verkoop van materieel dat ' in de etalage staat ', dit alles gereed stellen en operationeel inzetbaar maken, inclusief training van bemanningen, geen verdere ontslagen meer, ( nog gepland 2,500 man/vrouw ) personeel is al overbelast : denkt u aan de uitzendcyclus van > 3 maanden en de vaak niet nagekomen uitzendbescherming bij onze niche capaciteiten ! Loyaliteit heeft een grens.
Ruwe inschatting kosten : € 600 miljoen.

2. Na 5 jaar op de nulgrens : op peil brengen van salarissen en vergoedingen van het defensiepersoneel, minstens te verhogen tot het niveau van de Rijksambtenaren van de andere departementen. (+ 3%) Denkt u aan motivatie en loyaliteit.

3. Met de hoogste spoed actieve wervingscampagne starten van piloten voor de Luchtmacht en specialisten voor Marine en Landmacht. Het aantal van 40 jachtvliegers voor de Koninklijke Luchtmacht is uitermate precair.
4. Op peil brengen van munitievoorraad en (reserve) onderdelen : diepte investering in voortzettingsvermogen van de huidige omvang Krijgsmacht.

5. Aanschaf 12 up-dated F16's van USAF om tekort aan inzetbare F 16's Luchtmacht te compenseren, tot aan de in dienststelling van de 37 F35 A jachtvliegtuigen. 

6. Modernisering en uitbreiding Patriot batterijen met 1 extra unit, te brengen op een aantal van 4.

7. Bestelling van Air to Air missles ( Ballistic Missle Defence ) voor LCF fregatten, als raketschild i.s.m. de USA ter bescherming luchtruim boven Europa.

8. Versnelde/studie /planning /reservering/ bestelling vervangingsmaterieel voor de krijgsmacht: helicopters, schepen, onderzeeboten, vuurstootkracht van de Koninlijke Landmacht, om voortzettingsvermogen Krijgsmacht te verhogen.

9. Verhoging van van R& D budget voor Kennisinstituten ten behoeve van innovatie i.s.m. defensie gerelateerde ondernemingen.

Motivering

* Handhaving Interne en externe Veiligheid van Nederland en Caribische gebiedsdelen eerste prioriteit
van Regering en Kabinet ;

* Daarom defensiebudget boven politiek (partij) belang verheven, meerjarige afspraken vastleggen, onbetwistbaar, politiek niet meer ' uit te ruilen' ;

* Daartoe zal aan de Nederlandse bevolking met een goed narrative duidelijk gemaakt moeten worden dat een verhoging van het defensiebudget en dus versterking van de Krijgsmacht een conditio sine qua non is.

* Dat Nederland het als haar plicht ziet een deel van haar welvaart af te staan ter handhaving van vrede en veiligheid in Europa en wereldwijd, in het belang van huidige en toekomstige generaties.
Doelstelling
Conform door Premier Mark Rutte is toegezegd tijdens de laatste NATO top in Wales om in de komende 10 jaar te streven naar de 2% BNP norm voor Defensie uitgaven:
CFD stelt voor dit als volgt uit te voeren :
Van huidge netto 0,8% BNP stapsgewijs groeien naar gemiddelde percentage van 1,5 % BNP van overige NATO landen tot aan 2020, periode 2020-2025 groeiend naar 2% BNP.
Financiering

Opmerking : 
1) BTW betalingen over aanschaffingen en inhuren van externe diensten niet meer ten laste van het defensiebudget; doet geen enkel NATO land, is ' vervuiling ' van het daadwerkelijk te besteden budget;
2) Pensioenen en wachtgelden overhevelen naar ABP, deze post verhult eveneens de daadwerkelijk te besteden fondsen, na aftrek van deze beide posten is het percentage niet 1,14% BNP, doch een netto te besteden bedrag van 0,8% BNP.

Significante verhoging van het Defensie budget te realiseren langs twee wegen :

Enerzijds:
a) Benutten van ruimte binnen het financieringstekort voor 2015

Gebaseerd op de berekeningen van CPB heeft Nederland in 2015 een tekort van 2,2%, ergo een ruimte van 0,8% tot het maximum van de EU norm van 3%.
Uitgaande van circa 650 miljard BNP betekent dat een ruimte van 5,2 miljard.
CFD stelt voor daarvan 2 miljard toe te wijzen aan het defensiebudget, daarmee stopzetting van lopende bezuinigingen ad 1) , ad 2), ad 3 ), ad 4) van de prioriteiten te financieren; alsmede reservering voor uitgaven ad 5), ad 6) ad 7) ad 8) en ad 9) vast te leggen.
Nota bene : 
Gezien het feit dat de Koninklijke Luchtmacht door deelname aan de Baltic Air Patroling Mission en de operatie tegen ISIS aan het eind van zijn operationele inzetbaarheid is, op korte termijn aanschaf van 12 upgraded F 16's 2e hands, uit de F16 mottenballen vloot van USAF, eventueel te leasen; LET OP: aanschaf van ex USAF F-16's die van een gelijkwaardig niveau zijn als de huidige in gebruik bij de Koninklijke Luchtmacht.
CDA's voorstel om bovenop de toegezegde 100 miljoen van de regering extra 250 miljoen/jaar beschikbaar te stellen tot 2017 betekent 700 miljoen, is een stap in de goede richting, maar gezien de toenemende dreigingen uit het Midden Oosten en de toenemende (militaire) spanningen in Oost Europa en de Baltische staten onvoldoende.
Anderzijds :
b) Met handhaving doelstelling Regering om financieringstekort zsm naar 0% te brengen

Verwijzend naar de toezegging van Premier Rutte op de recente NATO top, betekent dat binnen de begroting voor de komende jaren extra middelen beschikbaar moeten worden gesteld voor defensieuitgaven. Defensie als 1e prioriteit terug op de Agenda, behoort tot de categorie High Politics.

De groei van de defensieuitgaven naar 2% BNP in 2025, zoals hierboven aangegeven, zal ten koste moeten gaan van uitgaven die behoren tot de categorie Low Politics. Het eerder genoemde jaarlijkse extra bedrag van 2 miljard zal dus ten koste gaan van begrotingen van andere ministeries, echter als zij dit ' ponds ponds gewijs ' opbrengen, dan is deze kostenpost ons inziens voor de andere 12 ministeries alleszins draagbaar, per ministerie betekent dat een bedrag van circa € 166 miljoen. Uitgangspunt is dat nu vanaf heden, het Defensiebudget onbetwistbaar, niet uitruilbaar is, en wordt vastgelegd in meerjarige afspraken binnen de gehele Rijksbegroting.
Consequentie

Het ten koste gaan van ' de Low Politics begrotingen ' zal niet populair zijn onder de bevolking. Doch een helder en duidelijk narrative aan de bevolking zal omarmd worden, verhoging van de defensieuitgaven is immers in het belang van diezelfde burger;  reeds nu al merk ik in mijn directe omgeving dat velen zich ongerust maken en zich afvragen of hun kinderen en kleinkinderen straks nog wel in een veilig en welvarend Europa leven, het woord 'oorlog' valt regelmatig.
Duidelijk gemaakt zal moeten worden dat de jaren van zorgeloze vrede in Europa voorbij zijn, gezien de ontwikkeling van ' non governmental states ' aan de grenzen van het NATO territorium, met als gevolg instabiliteit, toenemend gevaar voor militaire conflicten , humanitaire rampen en vluchtelingenstromen, afgezien van ' spill over ' effecten zoals toenemende, grens overschrijdende , zware criminaliteit.
Dit narrative met passie en overtuigingskracht uitdragen naar de bevolking vergt leiderschap, moed, durf. Echter de tijd is aangebroken niet slechts naar het volk te luisteren en haar te ' pleasen' , maar juist om het leiding te geven, ook als dat betekent in het begin impopulair te zijn. De vrede en veiligheid in Europa lopen gevaar.
Echter :
Met puur geld alleen, een verhoging van het defensiebudget, komen wij er niet, er is veel meer nodig.
Nederland heeft een Grand Strategy nodig voor de komende decennia, waarin opgenomen de inrichting van onze toekomstige economie- waar gaan wij ons geld mee verdienen- de inrichting van ons onderwijs, onze toekomstige bestuurlijke inrichting, onze positie in Europa , de NATO en de wereld, hoe wij onze positie als 17 e economische natie ter wereld willen en kunnen handhaven. ( De WRR heeft hier onlangs een doorwrocht rapport over uitgebracht)
In deze Grand Strategy zullen de inrichting, doelstellingen en middelen van de Krijgsmacht worden gedefinieerd en vastgelegd.
Doorslaggevend hierbij is de steun te verwerven van de Nederlandse bevolking voor het in stand houden van een krachtige en inzetbare krijgsmacht.
In het rapport ' Nederland heeft een Zwitsers zakmes nodig ' heeft CFD aangegeven hoe deze te verwerven.

Een gedegen samenwerking tussen de ministeries van Buitenlandse Zaken, Defensie en Onderwijs is geboden gedurende een lange periode om een ' mindset change ' op gang te brengen onder de Nederlandse bevolking opdat men zich gaat realiseren dat een krachtige krijgsmacht een conditio sine qua non is in onze wereld : si vis pacem, para bellum.
Coalition For Defense doet een dringend beroep op u onze aanbevelingen en suggesties
mee te nemen in de komende onderhandelingen van de defensiebegroting voor het begrotingsjaar 2015.
Eemnes, 28 oktober 2014
Ton Welter
President Coalition For Defense





















zondag 26 oktober 2014

Si vis pacem, para Bellum


Realpolitik is cynisch, gericht op puur eigen belang, daar getuigt de zwalkende houding van zowel Amerika als de Europese Unie van. Mensenrechten,’ the responsibility to protect ‘ zijn prachtige, loze woorden, economisch gewin is echter leidend.
Deze idealen, bekrachtigd door de VN, vormen een heel dun vliesje van ‘ beschaving’ als het aankomt op eigen belang en overleven.

De inzet van luchtstrijdkrachten boven Syrië en Irak is een doekje voor het bloeden, immers zo zullen zo min mogelijk bodybags naar huis worden gestuurd; met deze ‘ containment policy’ wordt niets bereikt, uitstel van executie. Echt ingrijpen vraagt inzet van landstrijdkrachten, en een Marschall plan voor het Midden Oosten, want armoe en onderdrukking zijn de ware roots of this evil. Dat ingrijpen zou in de eerste plaats de verantwoordelijkheid moeten zijn voor de in rijkdom verzwelgende Arabische Staten, maar zo’n ingrijpen is niet in hun belang, voor hun geldt het adagium‘ divida et impera,’ om zodoende hun eigen corrupte regimes in stand te houden. Deze Staten liggen achterover en laten Amerika de kastanjes uit het vuur halen.
Voor Amerika geldt echter een korte termijn belang: veiligstellen van de olievelden totdat zij binnen enkele jaren geheel energy self supporting zijn, dan zullen zij hun handen geheel terug trekken van dit strijdperk. Met uitzondering van Israel: door hun machtige Joodse lobbygroepen– en hun immense financiële belangen- zal Amerika nog zeker het komende decennium Israël blijven (onder) steunen, maar ook de macht van deze lobbygroepen neemt langzamerhand af.

Wij staan nog maar aan het begin van een immens militair, humanitair en economisch drama in het Midden Oosten, dat zijn weerga niet zal kennen in de Wereldgeschiedenis en dat zijn impact zal hebben, wereldwijd; al zou het alleen maar zijn door een dramatische koersdaling op de Effectenbeurzen, met desastreuze economische gevolgen voor onze welvaart.
Er wordt gesproken over een nieuwe Koude Oorlog, ik voorspel dat er daarnaast een Polair Koude Economische Periode zal aanbreken, die tot nog dramatischer gevolgen zal leiden.

Europa, lam geslagen door decennia van afbraak op Defensie, is niet in staat een vuist te maken, met een appeasement policy probeert zij het vege lijf te redden, om er tenminste voor te zorgen dat haar energiebehoefte gedekt moge blijven.
Dat is echter hoogst twijfelachtig als groeperingen als IS(IS) de olievelden in hun bezit hebben. Zwakke Europese en Nederlandse leiders, die hun verantwoordelijkheid bewust niet namen door in de eerste plaats hun verantwoordelijkheid te nemen voor handhaving van vrede en veiligheid in Europa voor nu en komende generaties, hebben in hun zucht naar stemmenwinst van de kiezers, op ergerlijke wijze verzaakt.

Defensie was een non-issue in het Europa van de 21e eeuw.
Zij hebben niet geleid, zij hebben zich laten leiden door de wensen van hun verwende en egocentrische kiezers.
Onze 21e eeuwse Czar Putin is intensief bezig om aan de grenzen van het Europese NATO verdragsgebied te knagen door het creëren van non governernmental States, om op zijn minst instabiliteit in het Europese NATO territorium te veroorzaken.Na de Krim, Ukraïne, Transnistria en Moldavië, zullen de Baltische Staten zijn volgende doelwit zijn in zijn streven het Groot Russische Rijk van zijn Tsjaristische voorgangers in ere te herstellen.
De pers is ten onrechte op dit moment geheel gefixeerd op het Midden Oosten; Putin gaat in stilte onverdroten voort met zijn machtspolitiek in Europa: het gevaar voor Europa ligt nog veel dichter bij huis.
Willens en wetens, hebben Europese en Nederlandse politici deze ontwikkelingen die al jaren lang voorspeld zijn in doorwrochte en gezaghebbende studies, niet onder ogen willen zien, immers het voeren van Low Politics, daar werf je stemmen mee, en dus macht.

High Politics met Defensie als eerste prioriteit, is niet populair, kost geld, Defensie past niet in onze pacifistische, idealistische, wereldvreemde Europese droom van Soft Power.
Soft Power heeft echter geen kracht zonder Hard Power, dat wisten de Amerikanen al in de 19e eeuw, zij voerden niet voor niets toen al de politiek van ‘ the carrot and te stick’: wie niet horen wil, moet voelen.
Blinde fixatie op het financieringstekort en het ongebreidelde vrije markt kapitalisme – het Gouden Kalf van de laatste vier decennia- zijn mede de oorzaak van deze rampzalige situatie, die geleid heeft tot de afbraak van de Europese welvaart staat, toenemende sociale spanningen en ongelijkheid, het kwijnende bestaan van de middenklasse, het verdwijnen van solidariteit, en het verloren gegane besef voor het nemen van verantwoordeijkheid in het algemeen belang.
De negatieve houding jegens het in stand houden van een verantwoord defensiebudget is daar een exponent van, immers in dit ‘ Ik’ tijdperk geldt ‘ Cash is King.’

Maar een volk leeft niet bij brood alleen.
Welnu, Europa zal zich schrap moeten zetten, want voelen, dat zullen wij, vroeg of laat.

Ton Welter

President Coalition For Defense



dinsdag 14 oktober 2014

Leiderschap, Visie en Durf



Op het moment dat ik dit stuk schrijf is het zaterdagavond 4 okober; Leidens ontzet hebben wij gisteren gevierd in een vredig en gezellig Nederland, met een waarschijnlijk laatste prachtig nazomer weekend in het verschiet.
De boodschappen zijn gedaan, vrienden worden vergast op een heerlijk diner, in sommige huizen brandt waarschijnlijk al de open haard. Dat is het ideaal beeld dat wij hebben van ons prachtige land.

Want een prachtig land, ondanks alle schandalen, miskleunen van overheidsprojecten, de Belastingdienst die slecht functioneert, de NS die alweer niet presteert, de Rechtspraak die onderbemand is, het gegraai van bankiers en CEO's van woningbouwcorporaties en grote ondernemingen, ICT firma's die misbruik maken van de Staatskas, de 500.000 kinderen in ons land die onder de armoedegrens leven, de middenklasse die door de bodem zakt, ondanks dat alles, is ons Koninkrijk nog steeds een natie dat staat voor gerechtigheid, een infrastuctuur heeft dat ons land tot de 17e economische natie ter wereld maakt met een BNP van circa 650 miljard, de 3e investeerder is in de USA, het 2e rijkste land van de EU is, en alleen al een spaarbanksaldo voor pensioenen heeft van meer dan 1,3 triljoen Euro.

Een democratische natie dat ondanks het vaak beschamende gekrakeel in het parlement gedreven door de waan van de dag, de sensatiebeluste, vaak misdragende en hijgende pers, functioneert. Dat is op zich al een hele prestatie in deze onzekere en onveilige wereld gedreven door almaar snellere technologische innovaties, toenemende sociale ongelijkheid en oorlogsdreigingen die op ons land en het NATO verdragsgebied toesnellen.

Een land waar generaties na de Oorlog keihard aan gewerkt hebben om het zover te krijgen. Een land waar het Vredespaleis is gevestigd, het Internationaal Gerechtshof, en vele, vele internationale instituten, een land dat eerder dit jaar de Nucleair Security Summit heeft georganiseerd, waar ieder zich respeceterend land ter wereld bij aanwezig was. Een land met slechts 16,5 miljoen inwoners met enorme internationale uitstraling en economische belangen wereldwijd.

Een land, waar ik als staatsburger, geboren in het voormalige Nederlands Indië, trots en vooral dankbaar voor ben, een land waar ik met fierheid 's Konings wapenrok voor heb gedragen in mijn jongere jaren.
Op die zelfde zaterdagavond zie ik op CNN het bericht dat alweer een 4e ' Westerling' door ISIS onthoofd is, dat onze Czar Putin onverdroten door gaat met zijn oorlog in Oost Ukraine, ondanks een zogenaamd ' bestand'.
Ik heb als voormalig marineofficier dienend bij vliegtuigsquadron 320 van de Marine Luchtvaart Dienst, de Koude oorlog aan den lijve mee gemaakt en weet wat het betekent om vrede en veiligheid te waarborgen. Die tijd mag nooit meer terugkomen, maar helaas, The Winds of War waaien alweer over Europa.
U als, verantwoordelijk en betrokken staatburger mag niet verrast zijn door deze ontwikkelingen. De geschiedenis der Mensheid leert ons dat een vrede van ruim 70 jaar een anomalie is in de wereldgeschiedenis.

Als ik in 1910 geboren zou zijn en het tijdelijke voor een ander leven in een andere dimensie ingeruild zou hebben in 1995, zou ik twee Wereldoorlogen hebben moeten doorstaan, vermits ik die overleefd zou hebben.

Oorlog is een deel van het menselijk bestaan, sinds het begin der Mensheid.

Die realiteit, dat besef, hebben wij in Europa na die verschrikkelijke 2e ramp afgezworen, wij hebben geweigerd met macht om te gaan, ja wij hebben het zelfs verleerd.
En na het einde van de Koude Oorlog in 1989, hebben wij Hosanna geroepen, er zou in Europa immers nooit meer oorlog komen.
Onze Europese Waarden en Normen, onze Democratische staatsvorm en Instellingen, onze Rechtstatelijke instituten, onze Soft Power, zouden garant staan voor ' Nooit meer Oorlog' in Europa, sterker nog, onze ' life style' zou als voorbeeld gelden voor de rest van de wereld: onder expliciete voorwaarden zou men toe mogen treden tot ons Paradijs.
Hoe naïef en arrogant kunnen wij zijn, immers wij staan nu machteloos tegen het geweld om ons heen, Soft Power heeft slechts betekenis gecombineerd met Hard Power, en ja , dat betekent in onze wereld het beschikken over overtuigende militaire macht.
De Amerikanen pasten als realpolitiker al in de 19e eeuw de politiek van ' the carrot and the stick' toe, wie niet horen wil, moet voelen.
Het heeft vele eeuwen van burgeroorlogen, interstatelijke oorlogen, godsdienstoorlogen, de Inquisitie, en twee Wereldoorlogen gekost, voordat wij in Europa uiteindelijk tot onze ' standard of living ' zijn gekomen, en het besef, begrip en respect, voor elkaar konden opbrengen, dat alleen samenwerken op deze basis kan leiden tot vrede, voorspoed, en verdere ontwikkeling. Geweld leidt tot niets.

De wereld om Europa heen is helaas nog niet gekomen tot dat besef. Daar gaat het proces van ontwikkeling nog, naar ik vrees, heel lang door, ook daar zijn net zoals in Europa, onverhoopt, nog eeuwen voor nodig.
En dan zwijg ik maar over de onrustbarende ontwikkelingen in het Verre Oosten, met Hong Kong als Breaking News op CNN.
De vrede, veiligheid en welvaart van Europa binnen het NATO verdragsgebied en dus Nederland, zijn in reëel gevaar. In mijn omgeving zijn er al vele mensen die zich ongerust maken en zich afvragen of hun kinderen en kleinkinderen straks nog wel in een veilig Nederland en Europa zullen leven.
Het creëren door onze 21e eeuwse Czar van 'non governmental states ', langs de grenzen van het NATO verdragsgebied, leidt tot toenemende militaire conflicten, angst en instabiliteit bij onze NATO bondgenoten - met name de Baltische staten en Polen - , humanitaire rampen, onbeheersbare vluchtelingenstromen en ' spill over ' effecten zoals grens-overschrijdende zware criminaliteit.

Daargelaten de dreiging vanuit het Midden Oosten: een onbeheersbaar, ontploffend kruitvat dat naast ISIS nog een Hezbollah, Hamas, Gaza , Syrië, het voortbestaan van de staat Israël en een staat als Iran omvat.
En dan mag ik zeker niet Noord-, en Midden Afrika vergeten, met een Boko Haram en verwante terroristische organisaties in Mali - waar onze Special Forces op missie zijn -, waar zeer recent 9 VN militairen gedood zijn, en dat, op nauwelijks 2 uur vliegen van Nederland.
Dit alles aan de grenzen van het NATO verdragsgebied, met Turkije als NATO-partner direct aan de frontlijn met Syrië.
Het lijkt wel alsof de Eind Tijd is aangebroken: Nostradamus voorspelde al in de 12e eeuw dat in het begin van de 21e eeuw ' grote Heerscharen zouden samentrekken in het land van de Eufraat en Tigris '.
Wat een scenario, je zou de dekens in bed over je hoofd willen trekken of nog even naar de open haard willen gaan om die op te porren en om een stevige borrel te gaan drinken voor het slapen gaan.
Visie, Leiderschap, Moed , Karakter, Doorzettingsvermogen, Inspiratie, daar gaat het om.
Helaas , daar schort het op dit moment aan, althans in Europa en Nederland, week geworden door 70 jaar vrede ?
Misschien hebben wij wel een nieuwe Churchill, Adenauer, de Gaulle nodig.....
Zeker geen Chamberlain: " Peace in our time " heeft niet gewerkt, onze ' Appeasement ' ( sancties ) tegen Czar Putin werkt vooralsnog ook niet, de annexatie van de Krim en de oorlogssituatie in Oost Ukraine worden door het Westen machteloos toe gezien, stilzwijgend geaccepteerd.

Het zal toch niet weer Polen worden voordat wij Leiderschap tonen ?
Wij hebben als Nederland en Europa onze veiligheid verzaakt, bedwelmd als wij waren door het idee dat ons Paradijs onaantastbaar zou zijn. Niets is minder waar.
Professor Jonathan Holslag heeft in zijn recent uitgegeven boek ' De kracht van het Paradijs ' feitelijk en duidelijk aangegeven dat het gemis aan inspirerend leiderschap, visie en coherentie in het beleid naar een sterk en verenigd Europa, leidt tot de neergang van dit eens zo tot voorbeeld strekkend continent voor de wereld.

Onze Europese waarden en normen zullen beschermd en verdedigd moeten worden:
naast de ontwikkeling van onze economie tot een hoogwaardig kwalitatief , innovatief niveau, zal een krachtige defensie garant moeten staan voor de in standhouding van Europa's vrede en welvaart, en daarmede die van Nederland.
Want ondanks het heersende cynische, kortzichtige klimaat in Nederland t.o.v de Europese Unie, zijn wij meer dan ooit afhankelijk van diezelfde Europese Unie, sterker nog : Nederland is een geïntegreerd deel van Europa, in economisch, cultureel, militair en in politiek opzicht.

Een Europa waar Nederland trots op mag zijn, naar mijn mening het beste wereldeel waar je mag leven.
Een krachtige en inzetbare Krijgsmacht is een conditio sine qua non willen wij ons voortbestaan, onze ' way of life ' kunnen handhaven. Dat is een boodschap die om moedige en visionaire leiders vraagt, te lang hebben zij hun oor gewillig te luisteren gelegd naar de verlangens van hun burgers en dus kiezers, in hun gemakzuchtige behoudzucht naar macht en verwerven van stemmenwist bij de volgende verkiezingen.

Zij hebben niet geleid, zij hebben zich laten leiden.
Dat breekt ons nu op.
Nederland heeft een Grand Strategy nodig, waaruit Leiderschap en Visie spreekt voor de komende decennia, in het belang van onze huidige en toekomstige generaties, onze kinderen en kleinkinderen en daarna.
Een Grand Strategy die een visie omvat waar onze economie, ons onderwijs, onze bestuurlijke inrichting, onze positie en buitenlands beleid als handelsnatie in de wereld, duidelijk en consequent in wordt gedefinieerd.
Daarop afgestemd een Krijgsmacht met een heldere en consistente vaststelling in doelstellingen, middelen en inzetbaarheid. Daar hebben onze toekomstige generaties recht op, dat zijn wij aan hun verplicht, en niet te vergeten aan degenen die hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid.
Daartoe is een defensiebudget nodig conform 2% BNP - als ' inspanningsverplichting' toegezegd tijdens de laatste NATO top in Wales door Premier Rutte- dat onbetwistbaar is vastgelegd in meerjarige afspraken, niet uitruilbaar tussen politieke partijen, daar de veiligheid en handhaving van de integriteit van het grondgebied van het Koninkrijk der Nederlanden de eerste pritoriteit betreft van de Regering.

Steun voor deze boodschap, vermits deze getuigt van Leiderschap en Visie, een duidelijk narrative , gecommitteerd door het parlement, zal de Nederlandse bevolking zeker omarmen, wetende dat het afstaan van een deel van onze welvaart voor de instandhouding van een krachtige Defensie in het belang is van hun zelve.

' Don'ask what your country can do for you, but what you can do for your country ' zei JFK.
Welnu, ook Nederland zal hieraan gehoor geven en tonen wat het waard is, als het overtuigende, bezielende leiders heeft die hun verantwoordelijkheid nemen, met een blik gericht op de toekomst.

Ik roep u op om dit Leiderschap te nemen , deze visie en boodschap uit te dragen, het is hoog tijd, want zoals ik al eerder zei: The winds of War waaien alweer over Europa.

Het is de hoogste tijd voor Visie, Leiderschap, en Durf.

Ton Welter

President Coaliton For Defense