Leiderschap, Visie en Durf

Op het moment dat ik dit stuk schrijf is het zaterdagavond 4 okober; Leidens ontzet hebben wij gisteren gevierd in een vredig en gezellig Nederland, met een waarschijnlijk laatste prachtig nazomer weekend in het verschiet.
De boodschappen zijn gedaan, vrienden worden vergast op een heerlijk diner, in sommige huizen brandt waarschijnlijk al de open haard. Dat is het ideaal beeld dat wij hebben van ons prachtige land.

Want een prachtig land, ondanks alle schandalen, miskleunen van overheidsprojecten, de Belastingdienst die slecht functioneert, de NS die alweer niet presteert, de Rechtspraak die onderbemand is, het gegraai van bankiers en CEO's van woningbouwcorporaties en grote ondernemingen, ICT firma's die misbruik maken van de Staatskas, de 500.000 kinderen in ons land die onder de armoedegrens leven, de middenklasse die door de bodem zakt, ondanks dat alles, is ons Koninkrijk nog steeds een natie dat staat voor gerechtigheid, een infrastuctuur heeft dat ons land tot de 17e economische natie ter wereld maakt met een BNP van circa 650 miljard, de 3e investeerder is in de USA, het 2e rijkste land van de EU is, en alleen al een spaarbanksaldo voor pensioenen heeft van meer dan 1,3 triljoen Euro.

Een democratische natie dat ondanks het vaak beschamende gekrakeel in het parlement gedreven door de waan van de dag, de sensatiebeluste, vaak misdragende en hijgende pers, functioneert. Dat is op zich al een hele prestatie in deze onzekere en onveilige wereld gedreven door almaar snellere technologische innovaties, toenemende sociale ongelijkheid en oorlogsdreigingen die op ons land en het NATO verdragsgebied toesnellen.

Een land waar generaties na de Oorlog keihard aan gewerkt hebben om het zover te krijgen. Een land waar het Vredespaleis is gevestigd, het Internationaal Gerechtshof, en vele, vele internationale instituten, een land dat eerder dit jaar de Nucleair Security Summit heeft georganiseerd, waar ieder zich respeceterend land ter wereld bij aanwezig was. Een land met slechts 16,5 miljoen inwoners met enorme internationale uitstraling en economische belangen wereldwijd.

Een land, waar ik als staatsburger, geboren in het voormalige Nederlands Indië, trots en vooral dankbaar voor ben, een land waar ik met fierheid 's Konings wapenrok voor heb gedragen in mijn jongere jaren.
Op die zelfde zaterdagavond zie ik op CNN het bericht dat alweer een 4e ' Westerling' door ISIS onthoofd is, dat onze Czar Putin onverdroten door gaat met zijn oorlog in Oost Ukraine, ondanks een zogenaamd ' bestand'.

Ik heb als voormalig marineofficier dienend bij vliegtuigsquadron 320 van de Marine Luchtvaart Dienst, de Koude oorlog aan den lijve mee gemaakt en weet wat het betekent om vrede en veiligheid te waarborgen. Die tijd mag nooit meer terugkomen, maar helaas, The Winds of War waaien alweer over Europa.
U als, verantwoordelijk en betrokken staatburger mag niet verrast zijn door deze ontwikkelingen. De geschiedenis der Mensheid leert ons dat een vrede van ruim 70 jaar een anomalie is in de wereldgeschiedenis.

Als ik in 1910 geboren zou zijn en het tijdelijke voor een ander leven in een andere dimensie ingeruild zou hebben in 1995, zou ik twee Wereldoorlogen hebben moeten doorstaan, vermits ik die overleefd zou hebben.

Oorlog is een deel van het menselijk bestaan, sinds het begin der Mensheid.

Die realiteit, dat besef, hebben wij in Europa na die verschrikkelijke 2e ramp afgezworen, wij hebben geweigerd met macht om te gaan, ja wij hebben het zelfs verleerd.
En na het einde van de Koude Oorlog in 1989, hebben wij Hosanna geroepen, er zou in Europa immers nooit meer oorlog komen.
Onze Europese Waarden en Normen, onze Democratische staatsvorm en Instellingen, onze Rechtstatelijke instituten, onze Soft Power, zouden garant staan voor ' Nooit meer Oorlog' in Europa, sterker nog, onze ' life style' zou als voorbeeld gelden voor de rest van de wereld: onder expliciete voorwaarden zou men toe mogen treden tot ons Paradijs.

Hoe naïef en arrogant kunnen wij zijn, immers wij staan nu machteloos tegen het geweld om ons heen, Soft Power heeft slechts betekenis gecombineerd met Hard Power, en ja , dat betekent in onze wereld het beschikken over overtuigende militaire macht.

De Amerikanen pasten als realpolitiker al in de 19e eeuw de politiek van ' the carrot and the stick' toe, wie niet horen wil, moet voelen.
Het heeft vele eeuwen van burgeroorlogen, interstatelijke oorlogen, godsdienstoorlogen, de Inquisitie, en twee Wereldoorlogen gekost, voordat wij in Europa uiteindelijk tot onze ' standard of living ' zijn gekomen, en het besef, begrip en respect, voor elkaar konden opbrengen, dat alleen samenwerken op deze basis kan leiden tot vrede, voorspoed, en verdere ontwikkeling. Geweld leidt tot niets.

De wereld om Europa heen is helaas nog niet gekomen tot dat besef. Daar gaat het proces van ontwikkeling nog, naar ik vrees, heel lang door, ook daar zijn net zoals in Europa, onverhoopt, nog eeuwen voor nodig.
En dan zwijg ik maar over de onrustbarende ontwikkelingen in het Verre Oosten, met Hong Kong als Breaking News op CNN.

De vrede, veiligheid en welvaart van Europa binnen het NATO verdragsgebied en dus Nederland, zijn in reëel gevaar. In mijn omgeving zijn er al vele mensen die zich ongerust maken en zich afvragen of hun kinderen en kleinkinderen straks nog wel in een veilig Nederland en Europa zullen leven.

Het creëren door onze 21e eeuwse Czar van 'non governmental states ', langs de grenzen van het NATO verdragsgebied, leidt tot toenemende militaire conflicten, angst en instabiliteit bij onze NATO bondgenoten - met name de Baltische staten en Polen - , humanitaire rampen, onbeheersbare vluchtelingenstromen en ' spill over ' effecten zoals grens-overschrijdende zware criminaliteit.

Daargelaten de dreiging vanuit het Midden Oosten: een onbeheersbaar, ontploffend kruitvat dat naast ISIS nog een Hezbollah, Hamas, Gaza , Syrië, het voortbestaan van de staat Israël en een staat als Iran omvat.
En dan mag ik zeker niet Noord-, en Midden Afrika vergeten, met een Boko Haram en verwante terroristische organisaties in Mali - waar onze Special Forces op missie zijn -, waar zeer recent 9 VN militairen gedood zijn, en dat, op nauwelijks 2 uur vliegen van Nederland.
Dit alles aan de grenzen van het NATO verdragsgebied, met Turkije als NATO-partner direct aan de frontlijn met Syrië.
Het lijkt wel alsof de Eind Tijd is aangebroken: Nostradamus voorspelde al in de 12e eeuw dat in het begin van de 21e eeuw ' grote Heerscharen zouden samentrekken in het land van de Eufraat en Tigris '.
Wat een scenario, je zou de dekens in bed over je hoofd willen trekken of nog even naar de open haard willen gaan om die op te porren en om een stevige borrel te gaan drinken voor het slapen gaan.

Visie, Leiderschap, Moed , Karakter, Doorzettingsvermogen, Inspiratie, daar gaat het om.
Helaas , daar schort het op dit moment aan, althans in Europa en Nederland, week geworden door 70 jaar vrede ?
Misschien hebben wij wel een nieuwe Churchill, Adenauer, de Gaulle nodig.....
Zeker geen Chamberlain: " Peace in our time " heeft niet gewerkt, onze ' Appeasement ' ( sancties ) tegen Czar Putin werkt vooralsnog ook niet, de annexatie van de Krim en de oorlogssituatie in Oost Ukraine worden door het Westen machteloos toe gezien, stilzwijgend geaccepteerd.

Het zal toch niet weer Polen worden voordat wij Leiderschap tonen ?

Wij hebben als Nederland en Europa onze veiligheid verzaakt, bedwelmd als wij waren door het idee dat ons Paradijs onaantastbaar zou zijn. Niets is minder waar.
Professor Jonathan Holslag heeft in zijn recent uitgegeven boek ' De kracht van het Paradijs ' feitelijk en duidelijk aangegeven dat het gemis aan inspirerend leiderschap, visie en coherentie in het beleid naar een sterk en verenigd Europa, leidt tot de neergang van dit eens zo tot voorbeeld strekkend continent voor de wereld.

Onze Europese waarden en normen zullen beschermd en verdedigd moeten worden:
naast de ontwikkeling van onze economie tot een hoogwaardig kwalitatief , innovatief niveau, zal een krachtige defensie garant moeten staan voor de in standhouding van Europa's vrede en welvaart, en daarmede die van Nederland.
Want ondanks het heersende cynische, kortzichtige klimaat in Nederland t.o.v de Europese Unie, zijn wij meer dan ooit afhankelijk van diezelfde Europese Unie, sterker nog : Nederland is een geïntegreerd deel van Europa, in economisch, cultureel, militair en in politiek opzicht.

Een Europa waar Nederland trots op mag zijn, naar mijn mening het beste wereldeel waar je mag leven.
Een krachtige en inzetbare Krijgsmacht is een conditio sine qua non willen wij ons voortbestaan, onze ' way of life ' kunnen handhaven. Dat is een boodschap die om moedige en visionaire leiders vraagt, te lang hebben zij hun oor gewillig te luisteren gelegd naar de verlangens van hun burgers en dus kiezers, in hun gemakzuchtige behoudzucht naar macht en verwerven van stemmenwist bij de volgende verkiezingen.

Zij hebben niet geleid, zij hebben zich laten leiden.
Dat breekt ons nu op.

Nederland heeft een Grand Strategy nodig, waaruit Leiderschap en Visie spreekt voor de komende decennia, in het belang van onze huidige en toekomstige generaties, onze kinderen en kleinkinderen en daarna.
Een Grand Strategy die een visie omvat waar onze economie, ons onderwijs, onze bestuurlijke inrichting, onze positie en buitenlands beleid als handelsnatie in de wereld, duidelijk en consequent in wordt gedefinieerd.
Daarop afgestemd een Krijgsmacht met een heldere en consistente vaststelling in doelstellingen, middelen en inzetbaarheid. Daar hebben onze toekomstige generaties recht op, dat zijn wij aan hun verplicht, en niet te vergeten aan degenen die hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid.
Daartoe is een defensiebudget nodig conform 2% BNP - als ' inspanningsverplichting' toegezegd tijdens de laatste NATO top in Wales door Premier Rutte- dat onbetwistbaar is vastgelegd in meerjarige afspraken, niet uitruilbaar tussen politieke partijen, daar de veiligheid en handhaving van de integriteit van het grondgebied van het Koninkrijk der Nederlanden de eerste pritoriteit betreft van de Regering.

Steun voor deze boodschap, vermits deze getuigt van Leiderschap en Visie, een duidelijk narrative , gecommitteerd door het parlement, zal de Nederlandse bevolking zeker omarmen, wetende dat het afstaan van een deel van onze welvaart voor de instandhouding van een krachtige Defensie in het belang is van hun zelve.

' Don'ask what your country can do for you, but what you can do for your country ' zei JFK.

Welnu, ook Nederland zal hieraan gehoor geven en tonen wat het waard is, als het overtuigende, bezielende leiders heeft die hun verantwoordelijkheid nemen, met een blik gericht op de toekomst.

Ik roep u op om dit Leiderschap te nemen , deze visie en boodschap uit te dragen, het is hoog tijd, want zoals ik al eerder zei: The winds of War waaien alweer over Europa.

Het is de hoogste tijd voor Visie, Leiderschap, en Durf.

Ton Welter

President Coaliton For Defense

Aanbiedingsbrief bij rapport ' Nederland heeft een Zwitsers zakmes nodig' aan Staten Generaal

Den Haag, 4 september 2014

Nederland heeft een Zwitsers zakmes nodig

Geachte heer, mevrouw,

Coalition for Defense doet een indringend beroep op u om kennis te nemen van deze brief en het bijgevoegde rapport "Nederland heeft een Zwitsers zakmes nodig”.
Nederland heeft een Zwitsers zakmes nodig om haar veiligheid binnen het NAVO-verdragsgebied en de bescherming van de ‘sea lines of communication’ te waarborgen. Zoals uit het bijgaande rapport van de Coalition for Defense (CFD) blijkt, is de hiernavolgende prioriteitenlijst voor Nederland van vitaal belang:

Prioriteitenlijst Nederlandse krijgsmacht:
1. Verhogen van de digitale weerbaarheid (cyberspace/warfare)

2. Verhogen van de economische veiligheid

3. Flexibele afschrikking

4. Beveiliging Europa en haar periferie

Toelichting:

Ad 1: Ter bescherming van de vitale nationale infrastructuur en bedrijfsleven, in samenwerking met het

Ministerie van Veiligheid en Justitie, en ter bescherming van het eigen militaire optreden.

Ad 2: Inzet van de: 

· Koninklijke Marine rondom West- en Oost-Afrika (piraterij) en ter bescherming van de ‘sea lines of communication’ (internationale handelsbelangen);

· Koninklijke Luchtmacht boven Benelux luchtruim, i.s.m. de Kon. Belgische Luchtmacht, en elders met het oog op het vrij gebruik van het luchtruim;

· Koninklijke Landmacht ter bescherming van de nationale infrastructuur; buiten Nederland met het oog op de continuïteit van de globale economische en technologische stromen (NAVO- verdragsgebied en internationale rechtsorde).

Ad 3: Met het oog op het voorkomen van conflicten in Europa en haar periferie:

• Deelname/samenwerking van Koninklijke Marine met NAVO-bondgenoten in de wateren rond Europa.

• Consistente inzet van de Koninklijke Luchtmacht met NATO-bondgenoten (QRA) voor airpatrolling in de ‘air lines of communication’ boven Europa;

• Deelname en samenwerking met NAVO-bondgenoten van de Koninklijke Landmacht om een '2e Oekraïne' te voorkomen via krachtige maatregelen.

Ad 4: Met het oog op het vermijden van overloopeffecten van conflicten buiten Europa en om de
maatschappelijke veiligheid in Europa te verzekeren:

· de inzet van de gehele krijgsmacht i.s.m. NAVO-bondgenoten in Europa en op de geopolitieke breuklijnen in haar periferie: Oost-Europa, de Oost en Zuidflank van Europa: Midden-Oosten, (Noord) Afrika.

In het bijgaande rapport is ook aangegeven waarom en hoe onder de Nederlandse bevolking, parlement, opiniemakers, pers, decisionmakers en het Kabinet, draagvlak, bewustzijn en ondersteuning verworven dient te worden voor een geloofwaardige en krachtige Defensie conform de aangegane NAVO-verplichtingen, in het belang van Nederland en toekomstige generaties.

CFD (www.coalitionfordefense.com) is een onafhankelijke stichting, niet gebonden aan enige politieke partij of geloofsrichting, die zich inzet om het draagvlak voor Defensie te vergroten en Defensie weer ‘op de agenda’ te krijgen – in de politiek, onder de jeugd, de Nederlandse kiezers en onder opinieleiders. CFD komt op voor de belangen van de Nederlandse krijgsmacht in Nederland, en als bondgenoot/partner respectievelijk van NAVO en de Europese Unie. Een betrouwbaar, goed uitgerust en modern defensieapparaat is geen luxe, maar noodzaak. Wij hebben daardoor al ruim 70 jaar vrede in de EU en in ons eigen land.

CFD is een burgerinitiatief voortgekomen uit het feit dat de jarenlange bezuinigingen op het defensiebudget geleid hebben tot een krijgsmacht die niet of nauwelijks nog aan haar verplichtingen kan voldoen zoals gesteld in artikel 97 van de Grondwet. Daarbij gevoegd de almaar toenemende bedreigingen voor de veiligheid van Nederland en het NAVO-verdragsgebied in Europa en haar periferie, afgezien van bedreigingen voor de internationale handelsstromen; een veiligheid die van eminent belang is voor een handelsnatie als Nederland.

Onze huidige en toekomstige welvaart is afhankelijk van een zekere mate van stabiliteit en veiligheid in de landen waar Nederland wereldwijd handel mee drijft. Die stabiliteit en veiligheid staan nu onder druk en bedreigen de positie van het Koninkrijk der Nederlanden, als NAVO-bondgenoot, als medeoprichter van de EU, haar positie als 17e economische natie ter wereld, en haar positie aan de tafel van internationale fora als de G20, VN, NAVO en EU.

Met de hier genoemde prioriteitenlijst en het bijgevoegde rapport wil CFD de veiligheid van Nederland binnen het NAVO-verdragsgebied en de bescherming van de ‘sea lines of communication’ waarborgen. Coaliton for Defense ziet uw reactie met belangstelling tegemoet.

Hoogachtend,

Ton Welter,

Oprichter/directeur Coalition for Defense

Bijlage: Rapport: ' Nederland heeft een Zwitsers zakmes nodig '

Brief aan fractievoorzitters Eerste en Tweede Kamer alsmede voorzitters Vaste Kamercommissie Defensie

Den Haag, 4 september 2014

Geachte heer/mevrouw,

Graag verzoeken wij uw aandacht voor het navolgende.

Al geruime tijd bemerken wij dat er in brede kringen van onze samenleving een toenemende onrust bestaat vanwege de internationale politieke situatie in de wereld, met name zoals die zich ontwikkelt in Europa.
Deze onrust is al enige tijd voelbaar, en is door de oorlogshandelingen in Oost - Europa en het 

Midden- Oosten sterk toegenomen.

Men maakt zich zorgen en voelt zich onzeker. Het lijkt wel of de zekerheid van ons bestaan, onze externe veiligheid op zijn minst onder druk komt te staan. De kranten staan bol van onrustbarende artikelen, TV, Twitter en You Tube laten onverbloemd de verschrikkingen zien die dagelijks plaatshebben. Er wordt zelfs openlijk gewaarschuwd voor oorlog in Europa.

Ongetwijfeld zal het kabinet binnen de NAVO en de Europese Unie voeling houden met de bondgenoten, maar dit geschiedt over de hoofden van het publiek heen. De mensen wordt weinig houvast geboden. Inderdaad, de begroting van Defensie wordt met een klein bedrag verhoogd, maar dit kabinet heeft daar eerder al geld weggehaald en het vorige kabinet nog meer. Het is dus niet meer dan een klein en vooral symbolisch gebaar.

Met symbolen wordt geen tegenstander adequaat bestreden. Het gaat om inhoud.

Om Defensie te versterken zijn langjarige investeringen noodzakelijk en daarmee samenhangend goed geoefend personeel. Men kan in een jaar meer afbreken dan in vijf jaar kan worden opgebouwd. En precies dat is de afgelopen jaren gebeurd. Kennelijk voelt het kabinet niet de urgentie die de samenleving juist zo ongerust maakt.

Daarom doen wij een beroep op U, Tweede Kamer der Staten-Generaal, om de regering voor te gaan in het antwoorden op de stem vanuit het volk. De Coalition for Defense heeft getracht dit gevoel van onbehagen met deze brief aan u te verwoorden.

Bijgaand treft u de Aanbiedingsbrief aan bij ons rapport: ' Nederland heeft een Zwitsers zakmes nodig ' alsmede ons rapport. Wij beogen met dit rapport een maatschappelijke discussie op gang te brengen over de staat van onze veiligheid, extern zowel als intern. Wij nodigen u uit kennis te nemen van de inhoud en zo mogelijk dit rapport op uw agenda te zetten en deel uit te laten maken van uw beraadslagingen.

Wij zien uw reactie met belangstelling tegemoet,

hoogachtend,

Coalition for Defense,

Ton Welter

Oprichter en Directeur

Bijlagen : Aanbiedingsbrief

Rapport ' Nederland heeft een Zwitsers zakmes nodig '

De oorlog in de 21e eeuw

                                  

Al enige tijd zoemen er in de pers nieuwe buzzwords:

High Politics versus Low Politics, Soft Power versus Hard Power, 
Symmetrische oorlogsvoering versus a-Symmetrische oorlogsvoering, Value based versus Interest based en Information Operations.

Termen die wij in de 20e eeuw niet kenden, behoudens die van propaganda. Nieuwe begrippen die aantonen hoe complex en verweven onze geglobaliseerde wereld in de 21e eeuw is geworden, termen, die factoren benoemen welke (in) direct van invloed zijn op de vrede, veiligheid en stabiliteit in onze hedendaagse klein geworden wereld.

High Politics betreft de soevereiniteit en de veiligheid van de Staat, Defensie, en Inlichtingendiensten, Low Politics betreft het welzijn en de welvaart van de bevolking.
In democratieën werkt dit mechanisme als volgt: als er geen existentiële dreiging is, ligt de hoofdprioriteit op low politics, pas als er een existentiële dreiging is, wordt high politics de eerste prioriteit.
Dit mechanisme werkt fnuikend voor politici, immers het handhaven van de veiligheid van de Staat betreft hun eerste verantwoordelijkheid, deze wordt echter in tijden van betrekkelijke vrede ondergeschikt gemaakt aan low politics.

Het voeren van High Politics , nl. het waarborgen van de veiligheid van de Staat in al zijn facetten, was in de afgelopen decennia niet opportuun, er zou in Europa nooit meer oorlog komen, Defensie is geen populair thema, daar werf je geen stemmen mee. In een democratische samenleving is politieke macht gebaseerd op de meerderheid van de stemmen. Het waarborgen van de veiligheid van de Staat is een abstract begrip, koopkrachtverhoging is concreet, daar werf je wèl kiezers mee.
Deze fixatie van politici op het voeren van Low Politics heeft Europa gebracht in de machteloze en weerloze situatie waar zij nu in verkeert.

Europa dacht met zijn politiek van Soft Power dat in het verlengde ligt van low politics: het uitdragen van Europese normen en waarden, mensenrechten, homo-, en transgenderrechten, democratische en rechtstatelijke beginselen, een voorbeeld te kunnen stellen aan de wereld hoe vrede, welvaart en stabiliteit gerealiseerd kunnen worden, oorlog is niet van de 21e eeuw.
De harde realiteit van onze wereld hecht echter een minstens net zo groot belang aan Hard Power: verwerven van machtsposities in internationale fora, olie (energie) belangen, beheersing van internationale kapitaalstromen, om er maar een paar te noemen. Machtspolitiek is nooit weggeweest, 

in Europa heeft men zich er echter van afgewend, wij hebben verleerd hoe machtspolitiek te bedrijven.

De kunst van politiek bedrijven is een balans te vinden en te behouden tussen deze value based principes en interest based principes. In het algemeen rekent men de zgn. ' links ' georiënteerde politieke partijen value based principes toe, aan politieke partijen ter rechterzijde de interest based principes. Natuurlijk is dit een zwart wit beeld, echter, gezien de politieke oriëntatie van deze politieke partijen worden deze principes door ieder van hun verschillend gewogen, alle partijen worstelen met het vinden van de juiste balans.
Helaas heeft Europa zich teveel laten leiden door deze value based principes, hoewel deze ook veelal slechts met de mond beleden werden als economische belangen de boventoon gingen voeren. Europa is om die reden ook terecht opportunistisch gedrag verweten, sterker nog, Europese partners binnen de EU troefden elkaar regelmatig af in het realiseren van hun eigen nationale economische gewin.

Er is in Europa een politieke onbalans ontstaan in het bij elkaar brengen van deze beide principes. Gebrek aan politieke moed, visie en niet in de laatste plaats aan staatsmanschap, ligt hieraan ten grondslag. Door high politics te veronachtzamen, kan Europa zich geen low politics meer veroorloven.

Al in de 19e eeuw kende de Amerikaanse politiek het adagium van the carrot and the stick , vrij vertaald, wie niet horen wil, moet voelen. In West Europa voelen wij (nog ) geen oorlog, maar angst en onzekerheid des te meer. Onze politici hebben hun hoogste prioriteit verzaakt: de veiligheid van de Staat te waarborgen. Dat geldt met name voor ons Koninkrijk: onze krijgsmacht is niet meer in staat door de voortdurende bezuinigingen op het defensiebudget van de afgelopen decennia, haar taak naar behoren te verrichten, nog niet zo lang geleden zei een voormalige minister van Defensie dat ons land is ' onderverzekerd '. Wij hebben geen ' stick ' meer , slechts een ' carrot.'

De oorlog van de 21e eeuw zal op een geheel andere wijze dan in de 20e eeuw gevoerd worden, veel doortrapter, wreder en schokkender. Tegelijkertijd zal men ook voorbereid moeten zijn op oorlogsvoering zoals in de 20e eeuw, meer dan ooit heeft de Nederlandse krijgsmacht een ' Zwitsers zakmes ' nodig.
In de 20e en voorgaande eeuwen richtte men zich op het verslaan van elkaars legermachten ,- de zgn. Symmetrische oorlogsvoering - met ook zeer vele burgerslachtoffers.
In de 21e eeuw hebben wij geen vijanden meer, maar opponenten, vaak zijn dat 'niet statelijke actoren', of een combinatie van deze ' actoren' met staten.
In de 21 e eeuw spreken wij dan ook van ' hybride oorlogvoering', met als gevolg dat de scheidslijn tussen externe en interne veiligheid verdwijnt.

Bij een a-Symmetrische oorlogsvoering richt men zich op de eerste plaats op de burgerbevolking, door uitgekiende terreuraanslagen, - New York, Madrid , Londen -het gebruik van zgn ' vuile bommen,' bermbommen, zelfmoordaanslagen, zelfs door toepassing van chemische en /of bacteriologische wapens zoals vorig jaar in Syrië.

In de tweede plaats richt men zich wederom op de burgerbevolking door toepassing van Information Operations. Bewuste misleidende, verwarrende en valse informatie verspreiden via de moderne communicatie kanalen van de 21e eeuw, on line, via het internet, You Tube, twitter om daardoor de mensen thuis te raken, te beinvoeden en het moreel te breken. De Vietnam - oorlog uit de jaren zestig van de vorige eeuw, met zijn live reportages op de televisie bracht de oorlog thuis en was mede de oorzaak van de nederlaag van het Amerikaanse leger.
Tot slot : a-symmetrische oorlogsvoering en information operations zijn niet gebonden aan landsgrenzen, bomaanslagen vinden wereldwijd plaats, raketten kennen geen grenzen, het Internet en You Tube gaan 24/7 de wereld rond, onze externe en interne veiligheid zijn in elkaar geschoven.

Het doel van deze a-symmetrische oorlogsvoering is het zgn bindweefsel , de cohesie, van de samenleving te vernietigen, waardoor het strategische doel: het breken van de politieke moed en wil om de krijgsmacht in te zetten, wordt bewerkstelligd.
Bij dit alles worden er ook symmetrische oorlogen gevoerd, die in Irak (IS), Syrië, Gaza/Israël, Ukraïne, en niet te vergeten de oorlogen in Noord-, en Midden Afrika, zij komen dagelijks op ons televisiescherm, You Tube en twitter.

High Politics is de eerste verantwoordelijkheid van politici, high politics moet terug op de agenda, het defensiebudget moet significant aangepast worden aan de actuele en toekomstige dreigingen, omdat de veiligheid van de Staat prioriteit nummer 1 is van onze regering, kabinet, en parlement. De huidige politieke en militaire situatie in Europa maakt het klip en klaar duidelijk dat Soft Power volstrekt onvoldoende is om onze opponenten af te schrikken en de vitale belangen van het Koninkrijk der Nederlanden veilig te stellen.

Eemnes 3 september 2014

Ton Welter

Oprichter en directeur Coalition for Defense

Europa uw tijd is bijna voorbij

Op 24 februari publiceerde Coalition for Defense het artikel 'What’s next, Mr Putin?' bij de afsluiting van de Olympische Spelen in Sotsji. In de daaropvolgende weken werden zijn vervolgstappen duidelijk. Pokeraar Poetin piekt op het geopolitieke speelveld terwijl de Verenigde Staten, Europese politici en Westerse olieconcerns zich verliezen in een complex monopolyspel om Poetin te dwingen op zijn schreden terug te keren. 

Dat Poetin niet onder de indruk is van de soft power van ‘het Westen’ met zijn hopeloos verdeelde en ontoereikende economische sancties moge duidelijk zijn. Ik verwijs naar de publicatie 'A critical Juncture in Ukraine: An Update on the Crisis' van 20 juni 2014 van Stephen Blank, Senior Fellow bij het American Foreign Policy Council in Washington. Het is een onthullend verslag van de wijze waarop Poetin zijn machtsbasis in Ukraïne, de Krim en Transnistrië met militaire middelen uitbouwt. Zijn kortetermijn doel: de haven van Odessa (Ukraïne) en Moldavië.

Poetin laat het daar echter niet bij: in de Russische enclave Kaliningrad tussen Polen en Litouwen zijn 30.000 Russische zwaarbewapende en goed getrainde en gespecialiseerde troepen gelegerd die binnen 24 uur inzetbaar zijn. Daarbij ondersteund door zware tanks, artillerie en geavanceerde luchtdoelraketten die een groot deel van het West-Europese, Poolse en Baltische luchtruim afdekken voor het geval NAVO-vliegtuigen Polen en de Baltische staten willen beschermen tegen een mogelijke Russische interventie.

De Westerse en met name Nederlandse pers zijn ziende blind. Stilte voor de storm, de kop in het zand, er is blijkbaar meer nodig dan de realiteit om West-Europese politici en journalisten uit hun lethargie te wekken. Nee, alle ogen zijn gericht op het WK Voetbal! In de parlementen van de EU - behoudens die van Polen en de Baltische Staten - geen woord over deze dreiging, laat staan een debat. Men maakt zich op voor een welverdiend zomerreces.

Afgezien van Poetins nauwelijks verhulde militaire stappen breidt hij tegelijkertijd zijn economische machtsbasis uit door het afsluiten van miljardencontracten met China voor de levering van olie en gas. In de afgelopen week zijn de onderhandelingen met India gestart voor de levering van groot militair materieel. Poetins pogingen om een tegenwicht te vormen tegen de - economische - machtsbasis van de EU krijgen steeds meer vorm door het opzetten van de East European Economic Union. Hiervan maken voormalige Sovjet satellietstaten al deel uit of zullen dit gaan doen.

Het kan de NAVO en de EU niet ontgaan zijn: al in 2006 is Poetin begonnen met het moderniseren van zijn krijgsmacht. Generaal Valery Gerasimov, chef van de generale staf van de Russische krijgsmacht, zette in een speech aan de Russische Academie van Militaire Wetenschappen in 2013 de (nieuwe) Russische strategie fijntjes uiteen. Deze speech is alom gepubliceerd in Rusland. In het Westen is hier geen aandacht aan besteed.

Weet u nog dat Poetin bij zijn aantreden voor zijn eerste termijn als president aankondigde dat de grootste ramp in de geschiedenis het ineenstorten van het ooit zo machtige Sovjet-Russische rijk was? En dat hij die ramp te niet zou doen?

Rondom Europa tekent zich een kruitvat af van onbeheersbare omvang. Een explosieve situatie die een immense bedreiging vormt voor de vrede, stabiliteit en economische welvaart in Europa: Syrië, Irak, Afghanistan, Noord- en Midden-Afrika en Israël, waar de ontvoering van teenagers de gemoederen bezighoudt en Hamas in Gaza en president Abbas op de Westelijke Jordaanoever gezamenlijk een regering vormen. Dit met Saoedi-Arabië, Qatar en Syrië's bondgenoot Rusland op de achtergrond. Op moordlustige wijze worden etnische bevolkingsgroepen onder het mom van geloofsovertuiging tegen elkaar opgezet. De vluchtelingenstroom die nu pas goed op gang gekomen is, werkt ontwrichtend voor Italië en zal binnen de EU tot grote spanningen leiden. Maar dit is nog het minste van alle problemen.

Op de achtergrond spelen natuurlijk – internationale – oliebelangen een beslissende rol. De meeste oorlogen in de 20e eeuw zijn gevoerd om de macht over olie en gas, de motor van onze huidige economie. Niet voor niets kennen wij het begrip 'petrodollar' sinds president Nixon de dollar loskoppelde van de gouden standaard in 1971. De dollar heeft feitelijk geen dekking meer, anders dan door olie (belangen). Dat de afloop van de huidige strijd in het Midden-Oosten vermoedelijk onoverzienbare consequenties zal hebben voor de EU kan een ieder op zijn vingers natellen. 

De EU heeft met haar verheven, idealistische soft power geen weerwoord tegen hard power. In de cynische wereld van de 21e eeuw zijn mensenrechten, persvrijheid en ‘democratische waarden’ ondergeschikt geraakt aan economische welvaart en power politics. De Verenigde Staten zullen in 2020 energie-onafhankelijk zijn. Haar belangen liggen steeds meer in het Verre Oosten, zij zal front moeten maken tegen supermacht China dat op sluwe wijze haar macht en invloed uitbreidt op economisch, financieel en militair terrein - in Azië, maar ook in Europa en in de financiële centra in New York, London, Parijs, Dubai en Singapore.

Hard power is the name of the game! Europa’s soft power heeft afgedaan, mede door het gebrek aan leiderschap, daadkracht, visie, maar vooral het respectloze, opportunistische gedrag van haar leiders en politici.
De wereld om Europa heen is in transitie, ruikt aan de macht, kan op alle gebieden een vuist maken en heeft geen ontzag meer voor een economische reus met 500 miljoen consumenten die vooral gedreven wordt door handel en verheven idealen die zij vervolgens snel inruilt voor economisch gewin.
Rusland en Azië minachten een dergelijke attitude. Europa is voor hen een 'resort', een museum voor welgestelde ouderen om er vakantie te vieren en te genieten van haar cultuur. Europa is een oude, rijke dame geworden, behangen met juwelen, maar verwelkt en bedwelmd door haar vergane glorie.

Europa, sta op en herpak uzelf. Leg uw lethargie en zelfgenoegzaamheid af. Het is nog niet te laat. Op economisch, militair, technisch en innovatief gebied kan de oude lady zich transformeren tot een elegante, inspirerende jonge dame, maar dan moet zij snel haar rentree maken in de balzaal van de wereld.

Ik ben daar echter pessimistisch over: op geen enkele wijze laten Nederlandse en Europese politici blijken dat zij zich bewust zijn van de toenemende dreigingen in en rondom Europa. Er vindt zelfs geen debat plaats. De oproep om een strategisch beleid voor de komende 10 jaar op economisch, militair en politiek terrein is aan dovemansoren gericht. Europa is slechts gericht op economie en euro. Onze Nederlandse regering is niet van de 'visies', is zelfs allergisch voor een alomvattende lange termijnplanning.

Europa, uw tijd is bijna voorbij, tenzij u zich herpakt, uw rug recht en leiderschap toont. 

De storm komt snel dichterbij.

Ton Welter, Oprichter Coalition for Defense

Ons Europese Huis staat in brand

Michael Gorbatsjov had als laatste President van de Sovjet - Unie een droom :

Geheel Europa in één Europees Huis. Ten tijde van de Perestrojka eind jaren 80, wilde hij een politieke ommezwaai in de Sovjet-Unie teweegbrengen, ontwapening, economische en sociale hervormingen realiseren, zich richtend niet alleen tot Regeringsleiders maar vooral tot de wereldbevolking, mensen met gezond verstand, omdat hij zich zorgen maakte over de toekomst van onze planeet.

Zijn droom is verpulverd. Met een Vladimir Putin als nieuwe Czar, zal het Europese Huis in de komende decennia niet tot stand komen. Alhoewel de Europese Unie zich nu uitstrekt tot aan de grenzen van Rusland, is opname van Ukraine in het Europese Huis voor Vladimir Putin een brug te ver.
Duidelijker nog dan tijdens de Koude Oorlogsjaren, blijkt nu de noodzaak van een reële verzekeringspremie die NATO heet. Immers ons Europese Huis staat in brand. Met de annexatie van de Krim, de door Putin geënsceneerde onlusten in Oost en Zuid Ukraine, de dreiging van voortgaande interventies in Transnistria en Moldavië, de toenemende oorlogsangst in de Baltische staten, allen lid van de Europese Unie en NATO, zal het nu nog smeulende vuur aan onze NATO grenzen onverhoeds ontvlammen tot een grote brand. Het is niet voor niets dat de Premier van Ukraine Europa gewaarschuwd heeft voor een 3e Wereldoorlog.

Ik moet er niet aan denken , zo kort na Koningsdag, Dodenherdenking en 5 mei.
Als ik al die feestende, hotsende, drinkende mensen op onze festivalpleinen zie dansen, zingen, schreeuwen, zwaaien, uitbundig van blijdschap dat zij de Vrijheid kunnen vieren, dringt bij mij de vraag op of zij wel beseffen dat deze Vrijheid verzekerd moet worden ?

Si vis pacem, para bellum : Als je vrede wilt, bereid je dan voor op oorlog.

Men zegt het te begrijpen, men belijdt het met de mond, men luistert ernstig en ontroerd naar de voordracht van Jan ter Louw op Dodenherdenking in Amsterdam, maar valt het kwartje wel als 

Jan Terlouw zegt dat hij voor het eerst in zijn leven zijn vader zag huppelen van blijdschap, toen de geallieerde soldaten hun dorp binnen reden ? Bij Jan Terlouw viel toen het kwartje, hij begreep toen wat Vrijheid betekende.
Dat zelfde kwartje moet ook bij onze politici, onze burgers vallen. De verzekeringspremie voor onze Vrijheid is officieel 2% van ons Bruto Nationaal Product. Bij een BNP van circa € 650 miljard is dat 

€ 13 miljard. Omgeslagen over 10 miljoen werkende en rentenierende Nederlanders is dat € 1.300 

per jaar. € 108 per maand.

Een gemiddeld Nederlands huishouden besteedt aan verzekeringspremies per maand een veelvoud daarvan. Wij zijn echter niet bereid om deze premie te betalen, wij betalen slechts 0,7 % BNP netto, na terugstorting van 21% BTW aan Financiën en na aftrek van de kosten voor de Koninklijke Marechaussee die aan Defensie worden toegerekend.

Ergo : wij betalen slechts € 75,- per maand. Daar kun je een kostbaar huis met een waarde van 

€ 650 miljard niet voor verzekeren. De verzekeringsmaatschappij royeert in zo'n geval de verzekerde in kwestie wegens het niet betalen van de vereiste premie.

Oud Minister Hillen van Defensie zei al eerder dat Nederland is onderverzekerd.

De Europese Unie hanteert Soft Power : onze economische betrekkingen, onderlinge afhankelijkheid, - denk aan gas en olie vanuit Rusland - de wereldwijde verwevenheid van financiële transacties, investeringen van ondernemingen in onderlinge landen, onze rechtsstatelijke beginselen, ons democratisch stelsel, dat alles zou zo sterk zijn geworden sinds WO II, dat een brand , althans in Europa, niet meer kan voorkomen.

Dat vereist echter een denkpatroon, een levenshouding, als de Europese.

Buiten Europa zien wij dat Hard Power: ' macht', nog steeds en steeds meer, het leitmotiv is. Dat zal ook zo blijven, daar getuigt de afgelopen 3.000 jaar van. Tot onze verbijstering zien wij dat nu ook in Europa: het Rusland van Czar Putin. Als oud KGB officier is hij opgegroeid met en gevormd door macht. Gevoed door oud romantische Russische idealen en gekrenkte trots, wil hij het Rijk van Tsjarina de Grote herstellen. Met overweldigende steun van zijn bevolking; hij heeft immers door de annexatie van de Krim aangetoond, dat de EU, NATO en Ukraïne machteloos staan.

Geen Soft Power zonder Hard Power.

Hard Power van de NATO is een keiharde noodzaak. Gefinancierd door een serieuze verzekeringspremie, zal de NATO zijn tanden kunnen laten zien om te voorkomen dat in ieder geval binnen het NATO territorium onze Vrijheid ons niet wordt afgenomen.

Als wij dat beseffen zullen wij de 2% BNP verzekeringspremie graag betalen, dan kunnen wij inderdaad net zo huppelen als de vader van Jan Terlouw.

Ton Welter, oud marine officier, Oprichter van Coalition for Defense

Europa's Soft Power versus het Schaakspel van Vladimir Putin

'Welwillendheid bepleiten, bijna smeken, pleasen, om het Nederlandse defensiebudget te verhogen, is aan dovemans oren gericht zolang politici in parlement en kabinet hun mindset niet aanpassen aan de realiteit. Zij lijken wel het dansorkest dat de laatste wals speelt aan boord van de Titanic die op dat moment ten onder gaat.

Europa is geen paradijs, geen continent van vrede en stabiliteit. Het broeit in Europa, onderhuids tikt er een tijdbom die op een gegeven moment onvermijdelijk zal afgaan.

Sinds de annexatie van de Krim door onze nieuwe Russische Czar, is de politieke en militaire situatie in Europa drastisch veranderd. Militairen willen en kunnen dat onder ogen zien, politici (nog) niet.

Onze politici houden immers vast aan Europa 's Soft Power als machtsmiddel, maar voor

Europa's Soft Power heeft Mr Putin geen respect. Economische sancties helpen niet. Er tekent zich hier een machtsspel af, gevoed door gewonde trots, van een natie die erkend en gerespecteerd wil worden. 

Een natie die ruim 20 jaar lang door het Westen respectloos is behandeld, heeft moeten accepteren dat de Wereldbank, IMF en (US) Banken de lakens uitdeelden (in Rusland), zonder enig gevoel voor de cultuur, het karakter van de Russische volksaard, haar mentaliteit, historie. Het Westen heeft hiervoor geen of weinig empathisch vermogen getoond, was slechts gericht op economische profit. 

De gewonde Beer eist erkenning, denkt in macht, is van nature NIET democratisch ingesteld, dat kan ook niet, dat systeem is na eeuwen van slavernij (Czars ) en onderdrukking (Communisme) hem volkomen vreemd. Het kapitalisme dat Rusland de laatste twee decennia is overkomen, (opgelegd) verafschuwt de Russische bevolking, met uitzondering van de Happy Few, die zich verrijkt heeft ten koste van diezelfde Russische bevolking. De Rus is een Romanticus pur sang : hij wil een sterke leider, wil zijn Slavische cultuur behouden, is trots op zijn Grootse verleden. Wil aanzien en macht. 

Mr Putin wil na 'Sotsji' zijn imperium weer als een gerespecteerde natie op de kaart zetten. Hij heeft dit al jaren geleden aangekondigd, stap voor stap voert hij zijn plannen uit en wordt massaal gesteund door zijn Volk. Niemand in het Westen heeft hier naar geluisterd, of dat willen inzien. 

Putin begrijpt alleen macht, voor Soft Power heeft hij geen respect, de economische verliezen heeft hij in zijn schaakspel inbegrepen, alternatieven voor deze verliezen vindt hij in China en India, China investeert nu al in de Krim. 

Europa en de NAVO reageren op de verkeerde manier, de genomen economische sancties - Grote, Dreigende, Krachteloze woorden - en symbolische inzet van de NAVO in de Baltische landen en Polen maken geen indruk op hem, daar lacht hij om. Hij weet immers dat de NAVO een krachteloze Reus op lemen voeten is, vanwege decennia lange desastreuze bezuinigen door de NAVO-partners die zich voor het merendeel niet hielden aan hun afgesproken bijdrage van 2% BNP. 

Dit afgezien van het moreel: het is hoogst twijfelachtig of de NAVO-partners bereid zijn om hun militairen daadwerkelijk in te zetten voor oorlogshandelingen met verlies aan levens.

Voor de Baltische landen betwijfel ik dat in hoge mate, die waren toch altijd al Russisch ?

 'Oorlog voeren’ is iets van het verleden, de 20e eeuw, dat doen wij niet meer… Daar is Mr Putin zich zeer wel van bewust, dat speelt hij uit. Hij voert een ' asymmetrische ' machtspolitiek. 

Nederlandse politici zullen dit goedschiks of kwaadschiks moeten gaan inzien, de tijd van achterover liggen, gericht op alleen economisch belang (en verrijking) is voorgoed voorbij. Ook Nederland zal, wil zij nog enig zelfrespect en realiteitszin tonen voor de ingrijpende veranderende situatie in Europa en de wereld, onmiddellijk haar Defensiebudget moeten verhogen, haar bijdrage - in navolging van reeds andere NAVO (voormalige Warschau Pact ) partners - minimaal op 2% van BNP moeten brengen, wil de NAVO daadwerkelijk aan Putin laten zien dat de EU en de NAVO zijn machtsspel kunnen en willen beantwoorden. 

De voormalige Warschaupact landen hebben namelijk hun lessen uit het verleden WEL geleerd. 

Alleen dan zal Putin inbinden en voorkomen kunnen worden dat een restauratie plaats vindt van het 'Groot Czaristische Rijk'. Nederlandse politici zullen nu moeten handelen conform hun verplichting in de Grondwet en ruggengraat moeten tonen, - jegens het - verwende- Nederlandse volk, leiderschap moeten tonen, anders is Nederland zijn schandelijke bijnaam als ' FREE RIDER' meer dan waard. 

Zo niet, dan zullen de Cynici en Zelfgenoegzamen in 'Den Haag' van een hele Koude Kermis (Oorlog) thuis komen en jammerlijk in grote schaamte, verantwoording moeten afleggen aan het Nederlandse Volk, waar zij hun verplichting aan verzaakt hebben. 

De Coalition for Defense maakt zich sterk voor deze mentality change in het belang van het Koninkrijk der Nederlanden en het behoud van vrede en welvaart in Nederland en Europa voor nu en toekomstige generaties. Het is 1 minuut voor twaalf.' 

Ton Welter, Oprichter van Coalition for Defense