Doorstaat het huidige Europa de vergelijking met de ondergang van het 1000 jarige Romeinse Rijk ? Ten onder gegaan aan politieke inertie, gebrek aan leiderschap, decadentie, narcisme, chaos, moreel verval, militair onvermogen en de instroom van ‘ Barbaren’ als gevolg van de grote Volksverhuizing rond 400 n.chr.
Krachteloos ging het Romeinse Rijk ten onder omdat zij niet meer in staat en bereid was haar waarden, instituties, cultuur te verdedigen tegen de gevaren die aan haar buitengrenzen opdoemden, gevaren die zich ook steeds meer van binnenuit manifesteerden in het Romeinse Rijk zelf.
Het lijkt wel of het Europa van de 21e eeuw in dezelfde situatie verkeert, zij het dat Europa nu tevens een speelbal is geworden van geopolitieke ontwikkelingen, veroorzaakt door de machts,- en economische politiek van mogendheden als de USA, Rusland en China. Door de onderlinge economische en financiële verwevenheid als gevolg van de globalisering weet Europa op dit schaakbord haar pionnen niet te positioneren. De wereldwijde demografische ontwikkelingen maken de situatie voor Europa nog complexer.
De roep vanuit de samenleving - zowel vanuit Nederland als vanuit geheel de Europese Unie- , om leiderschap, visie en durf , klinkt steeds luider.
Angst, onzekerheid, verwarring, het dreigende verlies van de eigen identiteit -
‘ Give me back my country’- economische en financiële neergang, hebben geleid tot grote onrust en ontevredenheid onder de bevolking. Populistische leiders zowel in Nederland als in landen als Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, de Scandinavische landen, Oostenrijk, Hongarije, spelen daar feilloos op in. Hun aanwas onder de kiezers groeit schrikbarend tot ontsteltenis van de heersende politieke elite.
Door het gebrek aan leiderschap, visie en durf van de huidige Europese leiders, het niet willen nemen van een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid, weet Europa geen adequaat antwoord op de crises waarmee zij wordt geconfronteerd: zowel in militair opzicht, als in economisch, financieel en humanitair opzicht. De Volksverhuizing waar Europa in alle openheid nu mee wordt geconfronteerd, diende zich al 20 jaar geleden aan. Europa heeft zich hier van afgekeerd, de aanpak daarvan overlatend aan de grenslanden van de Europese Unie. Aarzelend wordt deze crisis nu opgepakt, echter het is te laat, de chaos is niet meer in te dammen, zo lijkt het op dit moment.
Gaat Europa dan na ruim twee eeuwen van lichtend voorbeeld aan de wereld, nu aan de genoemde crises en interne gebreken ten onder ?
Door het gebrek aan leiderschap, visie en durf van de huidige Europese leiders, het niet willen nemen van een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid, weet Europa geen adequaat antwoord op de crises waarmee zij wordt geconfronteerd: zowel in militair opzicht, als in economisch, financieel en humanitair opzicht. De Volksverhuizing waar Europa in alle openheid nu mee wordt geconfronteerd, diende zich al 20 jaar geleden aan. Europa heeft zich hier van afgekeerd, de aanpak daarvan overlatend aan de grenslanden van de Europese Unie. Aarzelend wordt deze crisis nu opgepakt, echter het is te laat, de chaos is niet meer in te dammen, zo lijkt het op dit moment.
Gaat Europa dan na ruim twee eeuwen van lichtend voorbeeld aan de wereld, nu aan de genoemde crises en interne gebreken ten onder ?
De kracht en weerbaarheid van iedere samenleving ligt in de middenklasse. In Nederland, zoals in elk ander Europees land, draait de economie op het Midden-, en Klein Bedrijf. Innovatiekracht, creativiteit, introductie van nieuwe technologische producten, werving van nieuwe werknemers, export naar het buitenland, gerichte vakopleidingen, Kennisinstituten, ‘ excellente’ universitaire opleidingen, IT ondernemingen , zij allen kunnen borg staan voor het herstel van een krachtige economie. De middenklasse van onze samenleving draagt daaraan van harte bij.
Echter deze middenklasse dreigt steeds meer af te zinken naar de onderste laag van de bevolking, een ontwikkeling die zich in alle Westerse landen, Amerika inclusief, voordoet. Mede daardoor laat deze middenklasse zich misleiden, zo niet ophitsen, door populistische politici.
Een natie bestaat echter niet bij gratie van een goed draaiende economie en dito financiën. Bovenal bestaat een natie - en dat geldt voor heel Europa- door behoud van haar intrinsieke waarden, normen, Rechtstatelijke instituten, het waarborgen van Rechtszekerheid, haar identiteit, saamhorigheid, haar Joods-Christelijke grondvesten, afgeleid van die van het Romeinse Rijk.
Als geen ander voelt de middenklasse - en vooral de onderste klasse van de samenleving - zich daarin bedreigd. Men heeft geen vertrouwen meer in onze ‘ values’ , heeft het vertrouwen verloren in de politieke elite, de houding van het grote bedrijfsleven en de financiële wereld. Angstig, onzeker, ja zelfs verbitterd, sluit men zich af, houvast en bescherming zoekend in haar eigen kring, die hun veelal hun angsten, ontevredenheid en onzekerheid versterken. Dit gevoel, die emotie, spreidt zich als een olievlek uit door de Europese samenleving. Zodanig zelfs dat men niet meer bereid is op te staan om onze waarden en normen, onze ‘ Way of Life’ te verdedigen.
Paradise Lost ?
Onheilspellend, maar Europa gaat niet ten onder.
Europa heeft nog steeds die enorme innovatieve kracht, het grootste aantal gerenommeerde universiteiten, is op IT gebied , Kennis instituten, zeer vooruitstrevend, is met zijn ruim 500 miljoen inwoners de grootse economische nacht ter wereld, heeft een beschaving en - democratische- ontwikkeling van vele eeuwen achter zich, waaraan niet - Europese landen een voorbeeld kunnen nemen. Het Europese model van Soft Power, gekoppeld met Hard Power, geeft Europa toekomst.
Echter deze middenklasse dreigt steeds meer af te zinken naar de onderste laag van de bevolking, een ontwikkeling die zich in alle Westerse landen, Amerika inclusief, voordoet. Mede daardoor laat deze middenklasse zich misleiden, zo niet ophitsen, door populistische politici.
Een natie bestaat echter niet bij gratie van een goed draaiende economie en dito financiën. Bovenal bestaat een natie - en dat geldt voor heel Europa- door behoud van haar intrinsieke waarden, normen, Rechtstatelijke instituten, het waarborgen van Rechtszekerheid, haar identiteit, saamhorigheid, haar Joods-Christelijke grondvesten, afgeleid van die van het Romeinse Rijk.
Als geen ander voelt de middenklasse - en vooral de onderste klasse van de samenleving - zich daarin bedreigd. Men heeft geen vertrouwen meer in onze ‘ values’ , heeft het vertrouwen verloren in de politieke elite, de houding van het grote bedrijfsleven en de financiële wereld. Angstig, onzeker, ja zelfs verbitterd, sluit men zich af, houvast en bescherming zoekend in haar eigen kring, die hun veelal hun angsten, ontevredenheid en onzekerheid versterken. Dit gevoel, die emotie, spreidt zich als een olievlek uit door de Europese samenleving. Zodanig zelfs dat men niet meer bereid is op te staan om onze waarden en normen, onze ‘ Way of Life’ te verdedigen.
Paradise Lost ?
Onheilspellend, maar Europa gaat niet ten onder.
Europa heeft nog steeds die enorme innovatieve kracht, het grootste aantal gerenommeerde universiteiten, is op IT gebied , Kennis instituten, zeer vooruitstrevend, is met zijn ruim 500 miljoen inwoners de grootse economische nacht ter wereld, heeft een beschaving en - democratische- ontwikkeling van vele eeuwen achter zich, waaraan niet - Europese landen een voorbeeld kunnen nemen. Het Europese model van Soft Power, gekoppeld met Hard Power, geeft Europa toekomst.
Nederland behoort zelfs tot de 5 rijkste en meest tevreden, gelukkige landen ter wereld, is het 2e rijkste land van de EU, de 7e exportnatie ter wereld, de 16e economische macht ter wereld. Met Nederland is Europa een Reus in vele opzichten.
Maar je zou bijna zeggen : een Reus op lemen voeten ?
Waar het aan ontbreekt in Europa is zelfvertrouwen, doorzettingsvermogen, visie voor de toekomst, moed en leiderschap. Dat geldt niet alleen voor onze Europese Leiders, dat geldt ook voor ons zelf als burgers. Ook wij als burgers hebben de verantwoordelijkheid te nemen voor ons bestaan, voor onze kinderen en kleinkinderen. Ook wij dienen op te staan om onze “ Way of Life’ te verdedigen. Daar ligt in de eerste plaats een taak voor onze regering en de Europese leiders. Het besef bijbrengen door een duidelijke en inspirerende boodschap aan de bevolking te richten, dat ons Paradijs Europa niet onbezorgd van haar nu 70 jarige vrede zorgeloos kan blijven genieten. Dat het ons allen waard is om voor ons Paradijs sterk te blijven staan.
In dat verband verwijs ik ook graag naar het artikel van professor Jonathan Holslag van 26 oktober jl. op NRC.nl waarin hij oproept tot BURGERSCHAP, onder de titel : ‘ Laten we weer in onze eigen Westerse Waarden geloven ‘.
In dat verband verwijs ik ook graag naar het artikel van professor Jonathan Holslag van 26 oktober jl. op NRC.nl waarin hij oproept tot BURGERSCHAP, onder de titel : ‘ Laten we weer in onze eigen Westerse Waarden geloven ‘.
Zeer zeker hoort daarbij een krachtige en inzetbare Defensie, die zowel voor onze interne als externe veiligheid borg staat. Ook daar schort het aan. Het Europese deel van de NATO is zonder de militaire macht van de Verenigde Staten niet in staat zich te verdedigen tegen de dreigingen waarmee Europa wordt geconfronteerd. Amerika betaalt ruim 75% van het totale NATO budget. Dat moet veranderen. Amerika kan zich dat in financieel opzicht niet meer veroorloven.
Ook hieraan zullen wij als bevolking een veel grotere bijdrage moeten verlenen, door ons defensiebudget significant en structureel te verhogen. Dat besef begint nu ook heel langzaam onder de bevolking door te dringen, echter in daadkracht nog niet in Politiek Den Haag.
Europa gaat niet ten onder zoals het Romeinse Keizerrijk. Europa heeft te veel interne kracht om ten onder te gaan. Vermits wij maar de hand aan de spade slaan, zoals President John F. Kennedy tijdens zijn inauguratie rede uitsprak op 20 januari 1961 :
Ook hieraan zullen wij als bevolking een veel grotere bijdrage moeten verlenen, door ons defensiebudget significant en structureel te verhogen. Dat besef begint nu ook heel langzaam onder de bevolking door te dringen, echter in daadkracht nog niet in Politiek Den Haag.
Europa gaat niet ten onder zoals het Romeinse Keizerrijk. Europa heeft te veel interne kracht om ten onder te gaan. Vermits wij maar de hand aan de spade slaan, zoals President John F. Kennedy tijdens zijn inauguratie rede uitsprak op 20 januari 1961 :
‘ Ask not what your country can do for you, ask what you can do four country’.
Eemnes, 26 oktober 2015
Eemnes, 26 oktober 2015
Ton Welter
