Onlangs ben ik begonnen te lezen in een biografie over Generaal Simon Spoor, de in het huidige Nederland nauwelijks bekende Generaal die in Nederlands Indië tevergeefs zijn leven, idealen en geestkracht gegeven heeft voor het Koninkrijk der Nederlanden.
Dat het Koninkrijk der Nederlanden door de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk klein werd gehouden, haar belangen niet werden gerespecteerd, noch in stand werden gehouden, had Nederland volledig aan zich zelf te wijten: jarenlange bezuinigingen op Defensie, hadden van het eens zo krachtige en trotse Koninklijk Nederlands Indische Leger een papieren tijger gemaakt; het Keizerlijke Japanse Leger had in nauwelijks drie maanden korte metten gemaakt met zowel het KNIL als de Koninklijke Marine in de Oost.
Nederland had na de Oorlog geen recht van spreken meer, haar invloed als koloniale mogendheid was tot minder dan nul gedaald. De grote mogendheden bepaalden hoe de toekomst van Nederlands Indië er zou uit zien.
The winner takes it all.
Nederland had na de Oorlog geen recht van spreken meer, haar invloed als koloniale mogendheid was tot minder dan nul gedaald. De grote mogendheden bepaalden hoe de toekomst van Nederlands Indië er zou uit zien.
The winner takes it all.
Nadat de Indonesië een ' kwestie ' werd in de Veiligheidsraad nam de internationale politiek ( USA, VK, India - net onafhankelijk - Australië ) het voortouw om tot een oplossing te komen; de rol van Nederland als koloniale mogendheid was uitgespeeld.
Echter, vòòr de 2e Wereldoorlog toen ' dekolonisatie ' nog niet echt actueel was, was Nederland niet bereid haar belangen in overtuigende mate militair te behartigen en te verdedigen.
Zo ook nu.
Ook nu toont Nederland dezelfde houding, aan onze betrouwbaarheid als loyale bondgenoot van de NAVO wordt getwijfeld, de huidige bezuinigingen op het Defensie budget leiden tot bijna het laagste budget van alle NAVO bondgenoten. De summiere aanpassing in het begrotingsakkoord van vrijdagavond 11 oktober jl. mag in dat opzicht geen naam hebben, als percentage van het BNP besteedt Nederland nog nauwelijks 1% aan Defensie, terwijl de NAVO bondgenoten- inclusief Nederland - zich verbonden hebben aan een percentage van 2.
Dat andere NAVO bondgenoten dezelfde trend vertonen, mag geen excuus zijn.
Zo ook nu.
Ook nu toont Nederland dezelfde houding, aan onze betrouwbaarheid als loyale bondgenoot van de NAVO wordt getwijfeld, de huidige bezuinigingen op het Defensie budget leiden tot bijna het laagste budget van alle NAVO bondgenoten. De summiere aanpassing in het begrotingsakkoord van vrijdagavond 11 oktober jl. mag in dat opzicht geen naam hebben, als percentage van het BNP besteedt Nederland nog nauwelijks 1% aan Defensie, terwijl de NAVO bondgenoten- inclusief Nederland - zich verbonden hebben aan een percentage van 2.
Dat andere NAVO bondgenoten dezelfde trend vertonen, mag geen excuus zijn.
Het investeringsquotum binnen het Defensie budget is gezakt tot een onheilspellend laag niveau van circa 16%, terwijl een minimale investeringsquote van 20% nodig is om een geloofwaardige krijgsmacht in stand te houden.
Maar er is meer : na de eenzijdige terugtrekking uit Uruzgan - om binnenlandse politieke redenen- en de schoffering van de Secretaris Generaal van de NAVO, heeft Nederland haar gezag en haar invloed aan de gesprektafels binnen de internationale fora volledig verspeeld. Nederland telt als 17e economische en 2e rijkste land van de EU niet meer mee. Wij worden beschouwd als een free rider. Wij hebben het respect verloren, dat ligt niet aan de professionaliteit van onze krijgsmacht, die wordt geroemd binnen de NAVO, dat ligt aan onze huidige politici.
Nog verontrustender is dat het in stand houden van een krachtige krijgsmacht bijzonder laag ' scoort ' onder de Nederlandse bevolking, men heeft geen benul van haar belang, een 2e Kamerlid riep onlangs uit maar liefst een bedrag van € 11 miljard te bezuinigen op ' Defensie' terwijl het gehele budget nauwelijks € 7,5 miljard bedraagt, gelijk aan het bedrag dat in 10 dagen tijd aan gezondheidszorg wordt uitgegeven.
Uit een onlangs gehouden enquête onder de krijgsmacht blijkt dat 95 % van de militairen geen vertrouwen meer heeft in het beleid en de beslissingen van ' politiek ' Den Haag, daardoor 65 % geen vertrouwen meer heeft in de Minister van Defensie, en 50% zegt hun werk niet meer veilig te kunnen doen.
In de afgelopen drie jaar hebben reeds 12.000 voornamelijk hoogst gespecialiseerde militairen vrijwillig de krijgsmacht verlaten, ontslagen in het kader van de bezuinigen hoeven niet meer plaats te vinden.
Maar er is meer : na de eenzijdige terugtrekking uit Uruzgan - om binnenlandse politieke redenen- en de schoffering van de Secretaris Generaal van de NAVO, heeft Nederland haar gezag en haar invloed aan de gesprektafels binnen de internationale fora volledig verspeeld. Nederland telt als 17e economische en 2e rijkste land van de EU niet meer mee. Wij worden beschouwd als een free rider. Wij hebben het respect verloren, dat ligt niet aan de professionaliteit van onze krijgsmacht, die wordt geroemd binnen de NAVO, dat ligt aan onze huidige politici.
Nog verontrustender is dat het in stand houden van een krachtige krijgsmacht bijzonder laag ' scoort ' onder de Nederlandse bevolking, men heeft geen benul van haar belang, een 2e Kamerlid riep onlangs uit maar liefst een bedrag van € 11 miljard te bezuinigen op ' Defensie' terwijl het gehele budget nauwelijks € 7,5 miljard bedraagt, gelijk aan het bedrag dat in 10 dagen tijd aan gezondheidszorg wordt uitgegeven.
Uit een onlangs gehouden enquête onder de krijgsmacht blijkt dat 95 % van de militairen geen vertrouwen meer heeft in het beleid en de beslissingen van ' politiek ' Den Haag, daardoor 65 % geen vertrouwen meer heeft in de Minister van Defensie, en 50% zegt hun werk niet meer veilig te kunnen doen.
In de afgelopen drie jaar hebben reeds 12.000 voornamelijk hoogst gespecialiseerde militairen vrijwillig de krijgsmacht verlaten, ontslagen in het kader van de bezuinigen hoeven niet meer plaats te vinden.
Wanneer gaan de ogen en oren van politici en het Nederlandse volk eindelijk open ?
Na ruim 70 jaar van betrekkelijke vrede in Europa, is Nederland zelfgenoegzaam in zich zelf gekeerd, - het is nog maar 2 jaar geleden dat de toenmalige minister van Financiën de ' knoflooklanden ' strenge begrotingsdiscipline oplegde - in 2013 behoort Nederland zèlf tot het slechts presterende jongetje van de Europese klas. Grote mond, arrogant, verblind door haar eenzijdige fixatie op het financieringstekort. Overige, minstens zo belangrijke zaken worden daar aan opgeofferd, de houding ten aanzien van Defensie is daar slechts een exponent van, het tekent de heersende mentaliteit onder het huidige parlement en Nederlandse bevolking: een volk verdient de politici die het kiest.
Die kortzichtige en zelfgenoegzame houding komt voort uit dat ergerlijke Nederlandse karaktertrekje : wij slaan ons op de borst dat wij een handelsnatie zijn, door de export ons geld moeten verdienen. Wij zijn kooplieden, willen tegen zo laag mogelijke kosten handel drijven, indien mogelijk voor een dubbeltje op de eerste rang zitten, de al eeuwenlange Engelse uitdrukking : A Dutch Treat is er niet voor niets.
Deze eenzijdige fixatie op handel en geld, leidt tot afbraak van de zo noodzakelijke andere aandachtsgebieden die een samenleving maken tot een ontwikkelde en zogenaamde ' beschaafde ' samenleving. Deze beschaafde, ontwikkelde samenleving in stand houden op het welvaartsniveau dat Nederland tot voor kort gekend heeft en nog steeds kent, is slechts mogelijk door op internationaal niveau haar belangen te beschermen en uit te dragen. Een krachtige Defensie is daartoe een noodzaak, onze economische belangen en aanvoerlijnen strekken zich uit over de gehele aardbol. Nederland kan zich er niet van afmaken door slechts ' orders ' te halen uit het buitenland, het zal ze gegund worden, vermits Nederland zijn bereidheid toont om ook in militair opzicht een geloofwaardige bijdrage te leveren aan de internationale rechtsorde. Voor wat, hoort wat. Dat doet Nederland veel te weinig, en wie niet horen wil, moet maar voelen.
Blijkbaar heeft Nederland nog niet genoeg gevoeld.
Enige significante voorbeelden van de afgelopen weken :
Blijkbaar heeft Nederland nog niet genoeg gevoeld.
Enige significante voorbeelden van de afgelopen weken :
* de publicatie van de onlangs uitgebrachte Nota van de minister van Defensie :
‘ In het belang van Nederland’, dat een ambitieniveau uitspreekt dat volstrekt in onbalans is met het
door het Kabinet, Regering en Parlement ter beschikking gestelde budget;
* een volslagen gebrek aan hoorbaar maatschappelijke protest daarover,
* een volslagen gebrek aan hoorbaar maatschappelijke protest daarover,
* een uiterst teleurstellende vertoning tijdens de recente Hoorzitting in de Tweede Kamer van afgelopen
week, waarbij de deskundigen zich uitstekend konden gevoelen in de ' kaasschaaf 'methode, terwijl er
nauwelijks nog kaas over is.
De voorgangers van de huidige Minister van Defensie hebben al telkenmale gewaarschuwd dat Nederland is ' onderverzekerd ', dat de krijgsmacht ' door het ijs is gezakt ' , dat het Defensie budget verhoogd moet worden, deze laatste uitspraak was overigens van de huidige voorzitter van de 2e Kamer fractie van de VVD.
Hij werd daags na zijn uitspraak door het gehele parlement weggehoond.
De voorgangers van de huidige Minister van Defensie hebben al telkenmale gewaarschuwd dat Nederland is ' onderverzekerd ', dat de krijgsmacht ' door het ijs is gezakt ' , dat het Defensie budget verhoogd moet worden, deze laatste uitspraak was overigens van de huidige voorzitter van de 2e Kamer fractie van de VVD.
Hij werd daags na zijn uitspraak door het gehele parlement weggehoond.
Dit ergerlijke Nederlandse karaktertrekje, daar gaat Nederland vroeg of laat aan ten onder.
Een natie kan niet voortbestaan op geld en profijt alleen, zij zal haar verplichtingen en verantwoordelijkheden naar draagkracht in de wereld moeten nemen wil zij een invloedrijke rol blijven innemen in de wereldgemeenschap en daarmede onze economische welvaart voor ons nageslacht kunnen blijven verzekeren.
Ton Welter
Een natie kan niet voortbestaan op geld en profijt alleen, zij zal haar verplichtingen en verantwoordelijkheden naar draagkracht in de wereld moeten nemen wil zij een invloedrijke rol blijven innemen in de wereldgemeenschap en daarmede onze economische welvaart voor ons nageslacht kunnen blijven verzekeren.
Ton Welter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten