Boter op ons Hoofd

Het zijn niet alleen de politici die hun les moeten leren, ook het publiek, de kiezers, zullen hun les moeten leren, willen zij in vrijheid , onafhankelijkheid en vrede blijven leven.

Juist de kiezers hebben zich laten verlokken door op politieke partijen te stemmen, die het ‘ vredesdividend ‘ gebruikten als Manna uit de Hemel en dat geld rondstrooiden als lokmiddel om hun machtspositie te behouden in het parlement. Defensie ging van de Agenda, daar waar het nota bene behoort tot de categorie High Politics: handhaving van de veiligheid en stabiliteit in het Koninkrijk en het NATO Verdragsgebied als eerst prioriteit boven ieder partijbelang verheven.

Er zou toch nooit meer oorlog komen in Europa.

Maar (veel) geld doet mensen veranderen, heb,- en graaizucht komen naar boven, het is nooit genoeg. Verlekkerd kijkt men naar de opbrengsten van het Vredesdividend en sluit de ogen voor de afbraak die men aanricht onder de Krijgsmacht die daardoor niet meer in staat is de externe en interne veiligheid van ‘s lands bevolking te waarborgen. Militairen moeten immers doen zoals de politiek haar beveelt is het eeuwenlang ingepeperd, opstaan en een grens trekken dat het zo niet langer meer kan, staat gelijk aan insubordinatie met als sanctie ontslag.
Tekorten die in de Rijksbegroting ontstonden wegens te vrijgevig gedrag, werden afgedekt door wederom in de geldbuidel van Defensie te tasten. De ‘ visie ‘ die daar aan ten grondslag lag, was slechts een kortzichtige : roofbouw op de defensiebegroting om het financieringstekort binnen de perken te houden.

Regering, parlement en bevolking hebben boter op hun hoofd als zij nu ah en wee roepen, het is ook zo lafhartig en halfslachtig om nu te zeggen ‘ hoe kan het zo verkeren’ , men wist het al jaren lang drommels goed, de deplorabele staat van Zijne Majesteit’s
Krijgsmacht, de verslechterende politieke en militaire situatie in en rondom Europa. 

Er wordt al jarenlang door gezaghebbende experts voor gewaarschuwd, maar naar hen werd niet geluisterd, de werkelijkheid is als een nachtmerrie, wij dromen zo graag van de eeuwige vrede.
Nederlands opeenvolgende kabinetten hebben willens en wetens hun rug omgedraaid en gehoopt dat het wel over zou waaien, immers ‘ als je geschoren wordt moet je stil zitten ‘ naar goed Nederlands gebruik. De consequenties van die houding hebben we meerdere malen aan den lijve ondervonden in de vorige eeuw. Maar de mens is hardleers en maakt haar fouten telkens weer opnieuw.

Nederland is daar helaas geen uitzondering in; haar houding geldt feitelijk voor geheel Europa, dat zich gedraagt als een vol gevreten, zelfvoldane dame van hoge leeftijd die denkt door haar vergane glorie nog bekoorlijk te zijn en daardoor de pais en vree te handhaven.
Europa en Nederland worden nu geconfronteerd met de harde werkelijkheid. Niet Poetin leeft in een andere wereld, zoals Angela Merckel zei, maar Europa leeft in een andere, surrealistische wereld.

Alleen visie, leiderschap en durf kunnen het paradijs Europa nog in stand houden, maar dat moet dan wel heel snel gebeuren.

Wat dat betreft mogen wij dankbaar zijn met onze huidige Minister van Defensie die niet schroomt als een Jeanne D’Arc der Lage Landen om de tekorten van de Krijgsmacht luid en duidelijk aan de orde te stellen en keihard knokt binnen haar kabinet om de Krijgsmacht weer het budget en de middelen te geven om zich van haar taak op professionele wijze te kwijten, voor het Koninkrijk, en als een loyale en consistente partner van de NAVO.

30 juni 2015

Ton Welter



Coalition For Defense