Sorry, ik ben vergeten mij voor te stellen……………..
Ik ben totaal overrompeld door de vele positieve en
ondersteunende reacties op de publicatie van mijn artikelen in de NRC
Handelsblad van 7 juni, NRC Next van 12 juni, en het meeste recente artikel van
mijn hand in de NRC Handelsblad van 10 augustus jl.
Maar vooral ook na
mijn lezing op 7 juni voor de Koninklijke Vereniging van Marine Officieren en
de publikatie daarvan in het Marineblad op 23 juni.
Al dit alles zoemt
rond op Google, FACEBOOK, LINKEDIN , de
Defensieweblog , en vele andere website’s, nota bene ook nog op Twitter.
Verbijsterd ben ik, en heel gelukkig dat ik de stemming in
ons land juist heb ingeschat.
Onze ‘ zwijgende meerderheid ’ verheft zijn stem en
verbreidt de boodschap van ‘ genoeg is genoeg’ , deze afbraak van het Koninkrijk der
Nederlanden, niet alleen op het terrein van Defensie, maar ook op de andere
terreinen die ik in mijn artikelen en op mijn blog heb gepubliceerd. In het
diepste wezen gaat het namelijk om de mentaliteit
die tegenwoordig in ons land heerst. Een mentaliteit die onze reputatie als
16e economische natie, 9e exportland en 13e
Olympische (!) liberale, ruimdenkende
natie ter wereld, geweldige schade
berokkent.
Dat tij , die mentaliteit, wil ik keren, koste wat het kost, en geloof me, ik ben geen ‘ Don Quichotte’ !
Maar voordat ik mijn geest weer laat afdwalen naar de
onderwerpen die mij zo bezig houden, wil ik niet vergeten mij aan u allen voor
te stellen, want daar heeft u recht op, ik kwam immers zomaar
ineens ‘ out of the blue ’…….
Ik ben een half jaar voor de souvereiniteitsoverdracht geboren in
Batavia, het eilandenrijk dat Wim Kan ooit de ‘ Gordel van Smaragd’ heeft genoemd,
Nederlands-Indië, na december 1949 Djakarta, Indonesië geheten. Onze familie die ruim 150 jaar gewerkt en
geleefd heeft in deze voormalige kolonie, werd in 1953 ‘ gedeporteerd ’ naar
het verre Nederland. Zogenaamd om als
Indische Nederlander daar een nieuwe toekomst op te bouwen, dat ons wonderwel,
zonder allerlei
‘ inburgeringsprogramma’s ‘ die zo kenmerkend zijn voor de
huidige tijd, tegen alle wanbegrip en tegenwerking, op eigen kracht, in.
Wij waren immers donker getint, - ondergetekende kreeg op de
lagere school in Voorburg al heel snel de bijnaam van ‘ poepveter ‘- , hadden een andere leefwijze en keuken, wij
gedroegen ons ‘ anders ’.
Je kunt het de mensen in die tijd ook niet verwijten, zij
stonden net zo vreemd tegen ons, als wij tegen hun.: het ‘ zij- wij
gevoel,’ een houding, die tegenwoordig nog steeds in onze samenleving
aan de orde van de dag is, helaas.
Ik voelde mij als jochie niet thuis in het vreemde
Nederland, mijn ‘ roots ’ lagen immers in de ‘ Oost ’. Maar wellicht ook in Italië: als kind van 8
jaar was mijn eerste confrontatie met mijn ziel in het Italië
( Sestri Levante
) van 1958. Sindsdien ben ik van dat
land echt gaan houden. Maar ik wilde terug naar het ‘ Indië ’ waar ik geboren
was.
Dus : na mijn gymnasium en de Hogere Zeevaartschool in
Vlissingen, stapte ik als 20 jarige leerling stuurman ter Koopvaardij – in
dienst van de Koninklijke Java China
Pakket vaartlijnen, ‘ Royal Inter Ocean Lines ‘, met het hoofdkantoor in Hongkong- in
Singapore aan wal.
Geweldig dit weerzien, die mystiek en de glimlach van de
Oost. In ruim 2 jaar tijd bijna overal geweest: van Japan , het Midden Oosten,
tot Zuid Amerika en weer terug , naar Hong Kong. En dan weer naar Buenos Aires, vandaar uit per
KLM naar huis, Amsterdam, Nederland.
Eenmaal terug in Nederland, als 3e stuurman ter
Koopvaardij, heb ik mij aangemeld om de
opleiding te volgen voor Marine Officier en werd beëdigd in februari 1972. Daar heb ik voor het eerst ondervonden wat
het betekent om ‘ Nederlander’ te zijn, trots te zijn op dit Koninkrijk dat
ondanks alle ‘ fouten’ in zijn koloniale geschiedenis , werkelijk iets groots
heeft verricht in zijn voormalige koloniën. De fout die politici en vele
anderen in het Nederland van nu maken is dat zij met de blik van nu , oordelen
over een tijdgeest en een samenleving , zowel in Nederland als in Nederlands Indië,
die volslagen buiten de orde is. Wellicht komt dat door een volstrekt gebrek
aan historisch inzicht van onze huidige politici en beleidsmakers?
Soms bekruipt mij de gedachte dat het Nederland van nu er
een masochistisch genoegen in schept zich zelf te (blijven) kastijden……
Ik dwaal af, sorry. Na de marine loopbaan tot januari 1978,
die ik helaas wegens gezinsomstandig-heden heb moeten afbreken, - een beslissing
waar ik tot op heden nog spijt van heb- heb ik na een avondstudie aan de Rijks
Universiteit te Leiden mij met volle kracht gewijd aan een loopbaan binnen het
internationale bedrijfsleven.
En al weer gezworven , als een ‘ Vliegende Hollander ’ door
Europa, Amerika, gewoond en gewerkt in diverse landen in Europa, een fantastische
ervaring, immers je leert zoveel culturen en talen kennen. Vandaar dat ik ook
naast Nederlander, een overtuigd Europeaan ben.
Sinds een aantal jaren ben ik nu oprichter, eigenaar en
directeur van The Initiator & Company dat een Nederlands design
product in Europa, Amerika, Canada en Australië op de markt brengt :
de
Chick-a-Dee ® rookmelder. Inmiddels wereldwijd bekend en gevraagd vanwege haar
unieke combinatie in vormgeving en functionaliteit.
Kijk maar op de website ; www. the initiatorandcompany.nl; de corporate page op FACEBOOK, Twitter, Google,
and ‘ all that other jazz ’.
Ik heb ook nog een boek geschreven : ‘ De onmaakbaarheid van
het Leven’ zie mijn website onder Publications op de Home page en ben nu dus
gestart met mijn ‘blog ‘.
Ik hoop dat u nu een beetje weet wie ik ben, een oprecht
verontruste, bevlogen Nederlander, een Europeaan, ondernemer, een oud –marine
officier die trots is op al het geen het Koninkrijk der Nederlanden heeft
bereikt en zeer verontwaardigd is over de teloorgang van ons land door politici
en overige beleidsmakers die visieloos, zonder leiderschap, en daadkracht, zich slechts laten leiden door de financiële
markten en hun blik uitsluitend gericht hebben op de uiterst korte termijn
zetelwinst.
Heel binnenkort komt er van mijn hand een ‘ Manifest voor Nederland’ dat
kortweg gezegd als leitmotiv heeft
:
‘ Vraag niet wat Nederland kan doen voor U, maar wat U voor
Nederland kan doen’,
vrij naar John F. Kennedy, die tijdens het dieptepunt van de
Koude Oorlog visie, leiderschap,
daadkracht en vooral hoop aan ons allen gaf.
Ton Welter
Come Fly with me
Geen opmerkingen:
Een reactie posten